به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال، محمدصادق رسولی دانشجوی ایرانی ساکن آمریکا از وضعیت سربازی در کره جنوبی از زبان هم دانشگاهی کره ای خود نوشت:
این آقای همآزمایشگاهی کرهای، اهل شهر سئول هست. مثل این که در دوران ابتدایی و راهنمایی بدجوری موی دماغ مدیر و معلمهای مدرسه بوده و ناپلئونی درسها را قبول میشده است. از بس که از کشورش ناامید شده، در همان نوجوانی در طرحهای تحصیل در آمریکا به میزبانی خانوادههای آمریکایی شرکت میکند. یعنی این که با سیزده-چهارده سال سن کشورش را یله میکند و میآید کارولینای جنوبی و میشود مهمان یک خانوادهٔ سنتی آمریکایی.
چند وقتی هم مهمان خانوادهای در ویرجینیا میشود و آخرش هم با نمرات خوب دبیرستان را تمام میکند. این وسط هم از بیخدایی خسته میشود و مسیحیت را به عنوان دین برمیگزیند. بعد وارد دورهٔ کارشناسی دانشگاه راچستر (در شمال ایالت نیویورک، نزدیکیهای آبشار نیاگارا) میشود و بعدترش دانشجوی دکترای دانشگاه کلمبیا.
از بس که عشق بازی رایانهای است و از فرهنگ کرهای منزجر، اسم و فامیلش را عوض میکند و میگذارد به نام یکی از شخصیتهای محبوب بازیهای رایانهای. الان هم به شدت درگیر گرفتن کارت سبز است برای این که از قانون سربازی کرهٔ جنوبی رها شود. کره در نظر او کشوری است که برای پیشرفت کردن به هر قیمتی، خیلی از اصول اولیهٔ انسانی را زیر پا گذاشته و از آدمها مثل ماشین کار کشیده تا کشوری بسازد که الان یکی از قطبهای صنعتی دنیاست ولی به گفتهٔ خود او و البته به گواه آمارهای رسمی، دارای بالاترین آمار خودکشی در جهان است.
از آن طرف هم به خاطر ترس از همسایهٔ شمالیاش یعنی کرهٔ شمالی، تمام کشور رنگ و بوی نظامیگری دارد و همهٔ آقایان باید بروند سربازی. این طوری هم نیست که مثل ایران بشود امریه گرفت یا سربازی را با ماندن در کشور خارجی پیچاند. طبق قانونشان، اگر کسی موعد سربازیاش رسیده باشد حتی به او گذرنامه نمیدهند و ولش میکنند به امان خدا. وقتی از من شنید که دولت ایران موظف است به همهٔ شهروندانش در خارج از کشور بدون پیششرط گذرنامه بدهد و قوانین سربازی تنها برای داخل کشور است نه خارج کشور، بدجوری داغ دلش تازه شد. چون الان دارد نزدیک به پنج سال دکترایش میشود و طبق قانون کره، حتی اگر یک ماه از پنج سال بگذرد، طرف باید دانشگاه را رها کند و بیاید برای خدمت مقدس. در نظرش کرهٔ جنوبی کشوری است که همه باید صبح تا شام کار کنند و حتی به این فکر نکنند که چرا باید این همه کار کنند؟ اصلاً چرا باید پیشرفته باشند؟ هدفشان از زندگی چیست؟ و تهش این میشود که یکی از بیشترین آمارهای خودکشی در دنیا را داراست؛ این کشور صاحب هیوندای و کیاموتورز و دوو و سامسونگ و الجی و همهچی.
انتهای پیام/