به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال، شیوع آدمخواری در ایران به گزارش سرگرد داناهو خبرنگار مشهور جنگی :

… اما حوادث بد تری در راه بود. مردم گرسنه ای که رنج گرسنگی به جنون دچارشان کرده بود، به خوردن گوشت یکدیگر روی آورده بودند. آدمخوری جرمی است که تاکنون در ایران ناشناخته است از این رو در قوانین ایران مجازاتی برای آن در این کشور وجود ندارد. مجرمین اغلب زنان هستند و قربانیان کودکانی که اغلب از جلوی خانه ی شان ربوده میشوند. … در هشتم می دو زن با دستان خون آلود دستگیر میشوند. آنها دختر هشت ساله ای را کشته و مشغول پختن جنازه ی او بودند که توسط نظمیه دستگیر میشوند.*۱

و اما علت قحطی …
علت قحطی غارت گندم ایران توسط انگلستان
مهمترین سند جنایت انگلیس در ایجاد قحطی و نسل کشی در ایران
گزارش ” ادیسون ئی. ساوثرد-کنسول ویژه ی آمریکا در ایران- است. ساوثرد در این گزارش افشا میکند که ماموریت خرید مواد غذایی در غرب ایران به اداره ی منابع محلی بین النهرین واگذار شده بود. این اداره ستاد هایی در بغداد داشت که شمار کارکنان آن کمتر از ۲۰۰۰ تن نبود. زمانی که ژنرال دیکسون، رئیس اداره ی منابع محلی بین النهرین، به ایران آمده بود، ساوثرد در گفت و گو با او دریافت که خرید غله ی ایران توسط انگلیسی ها در آن روز ها بالغ بر ۵۰۰ هزار تن بوده است. ایران در آن زمان دچار قحطی بود. جالب آنکه ژنرال دیکسون با تفاخر برای ساوثرد از میزان ظرفیت آزاد شده ی کشتیرانی سخن میگوید که با خرید غله ی ایران فراهم آمده است. دیکسون به ساوثرد میگوید، اگر این مقدار غله از طریق ایران تهیه نمی شد، باید آن را از هند وارد میکردند و در نتیجه بخش مهمی از ظرفیت کشتی رانی انگلستان برای این کار اشغال میشد. این سند نشان میدهد که انگلیسی ها میتوانستند برای نجات مردم قحطی زده ی ایران با کشتی از هند گندم وارد ایران کنند؛ اما نه تنها این کار را نکردند، بلکه ژنرال دیکسون به این میبالد که در آن شرایط قحطی و کمبود گندم داخل ایران را هم خریدند تا ظرفیت کشتیرانی خود را در اقیانوس اطلس افزایش دهند. یعنی میلیون ها ایرانی قربانی شدند نا انگلستان جای خالی در کشتی های خود در اقیانوس اطلس داشته باشد.۲*
————————————
*  – محمد قلی مجد، قحطی بزرگ (تهران: موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی ،بهار ۱۳۸۷)، ص۵۶
*۲- محمد قلی مجد، قحطی بزرگ (تهران: موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی ،بهار ۱۳۸۷)، صص ۲۴-۲۵

@jenayaat

انتهای پیام/