به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال، علی ملکی معاف در در شماره هفتم هفته نامه راه ۵۷ ضمن یادداشتی نوشت:
«رسانه‌های منصف هم برجام را لمس می‌کنند، اما برخی رسانه‌ها سختشان است. آنها یک مدت چیز دیگری گفتند و الان برایشان سخت است چیز دیگری بگویند…برجام یک مثل آفتاب تابان است». این‌ها بخشی از سخنان رئییس جمهور محترم، همین چند روز پیش و در آستانه پنجاهمین روز از دوران پسا برجام است.
بعد از شنیدن سخنان ایشان به فکر افتادیم تا در استان گیلان به دنبال مصادیق سخنان ایشان باشیم و ببینیم آفتاب تابان برجام در گیلان و برای مردم عوام و خواص گیلانی هم تابیده است یا نه، که در خبرگزاری‌ها خواندیم استاندار محترم در جمع مردم لاهیجان از کسانی که نمی‌خواهند اثرات برجام را درک کنند گله کرده‌اند.
استاندار محترم از جای خوبی شروع کرده اند. لاهیجان، مهد چای. طبق آمارهای رسمی در حال حاضر بیش از ۸۰ درصد از چای مصرفی کشور وارداتی است و این ۸۰ درصد نه به واسطه کیفیت چای خارجی، که به واسطه تبلیغات و افسار گسیختگی مدیریت بازار و ضعف تولید داخل، مصرف می‌شود. حال سوال این است که برجام تا اینجای کار، کاری برای افزایش مصرف چای داخلی از ۲۰ به درصدی بالاتر کرده است؟ آیا در آینده کاری خواهد کرد؟ و اساسا ماهیت وجودی برجام مستقیما ارتباطی به این کارها دارد؟!
در ایران و به طور عمده در گیلان، تنها به ازای تامین ۲۰ در صد چای داخلی، بیش از ۵۰ هزار خانوار صاحب شغل هستند و اگر تنها صنعت چای ایران به ۱۰۰ درصد اتکای داخلی برسد، یعنی اشتغال بیش از ۲۵۰ هزار خانواده!
از چای که بگذریم در سایر حوزه های کشاورزی هم اوضاع به همین منوال است و آفتاب تابان برجام، اگر با باز کردن راه بازار ایران برای ورود محصولات کشاورزی خارجی فرصت سوزی نکند، راه کار ویژه ای هم با خود برای کشاورزان نیاورده است.
اوضاع صنعت گیلان هم که ناگفته پیداست. چندین شرکت بزرگ صنعتیِ متکی به توانایی داخلی همچون ایران الکتریک در این سال‌ها در پی ضعف مدیریت و فساد اداری تعطیل و نیمه تعطیل شدند و برای راه اندازی دوباره‌شان، نه نیاز به تکنولوژی خارجی و باز شدن راه واردات، که نیاز به همت و ایمان به تولید ملی است
این روزها اگر از مردم کوچه و بازار، گیلک و تالش و گالش و ترک، صادقانه و فارغ از ژست‌های خبرنگارانه و صداوسیمایی بپرسید، خیلی راحت به شما خواهند گفت که در زندگی آنان دوران پیش از برجام و پسا برجامی وجود ندارد و امروز هم مثل دیروز می گذرد.
اگر نگرانی‌ها از باز شدن راه واردات محصولات کشاورزی خارجی بگذارد…
انتهای پیام/
اقای علی ملکی از قلم فرسایی شما سپاسگزارم اما فکرنمی کنم همه ان نارسایی هایی که در حو زه چای و کشاورزی و صنعت استان گیلان برشمردید دراین دولت ویا دراین یکی دوسال اخیر بوجود امده باشد من دقیقا یادم میاد که اقای احمدی نژاد دریک گفتگوی تلوزیونی به صراحت اعلام کردند که واردات هر کالایی(مثلا قند وشکر) نسبت به ت ولید داخل ان برای دولت صرفه اقتصادی داشته باشد دولت ان را وارد می کند ولزومی نمی دیدند ازتولید کننده داخلی حمایت کنند حال از شما می پرسم خسارت ناشی از آن نگاه نسبت به اقتصاد وتولید درزمان یک یا دوسال قابل جبران است؟برجام ودوره طولانی پسابرجام یکی ازهزاران راه برای جبران آن بی کفایتی و ناکارامدی های دولت گذشته است.