به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال به نقل از «دیارباران»، جانباز فرامرز بنوره در سال ۶۳ در منطقه عملیاتی شلمچه شیمیایی شده است اما با وجود پیگیری های مکرر خانواده و جمعی از دوستانش پرونده شیمیایی این جانباز گیلانی تاکنون مورد تأیید کمیسیون پزشکی ارتش قرار نگرفته است و تنها ۲۰ درصد جانبازی به دلیل جراحت حاصل از ترکش ها و موج انفجار به ناحیه کمر و پا مورد تأیید قرار گرفته است.
این در حالی است که درصد بالایی از هزینه های درمان این جانباز گیلانی ناشی از عوارض شیمیایی است.
کبری برفرنژاد همسر جانباز فرامرز بنوره و خواهرشهید محمدرضا برفرنژاد در گفت و گو با خبرنگار «دیارباران» با اشاره به مشکلات بی شمار برخی از جانبازان، اظهار کرد: مشکلات جانبازان در تامین داروهایشان همانند سال ۹۴ همچنان بر قوت خود باقی است و جانبازان در تامین نیاز های خود با مشکل مواجه اند .
وی با اشاره به خدمات بنیاد شهید و امور ایثار گران، تصریح کرد: مسئولان بنیاد شهید آمده اند کارت طلایی را ارایه کرده اند ولی مانعی را از مسیر مشکلات درمانی جانبازان برنداشته است .
همسر جانباز فرامرز بنوره با بیان اینکه به دلیل هزینه بالای درمان از صبح تا شب دنبال قرض گرفتن برای تامین داروی همسرم هستم، اضافه کرد: کارت طلایی بیمه به خریداری و تامین داروی خارجی بر نمی گردد و این در حالی است پزشکان برای درمان همسرم داروها و اسپری خارجی تجویز می کنند که هر سه ماه یک بار حدود ۵ تا ۶ میلیون فقط هزینه داروهای ثابتش می شود.
وی با تاکید بر اینکه دولت دهم در کنار مصوبات امور ایثارگران و جانبازان پولی را مجزا برای رفع این مدل نیاز های جانبازان اختصاص داده بود، ابراز کرد: متاسفانه این موضوع مورد موافقت دولت یازدهم قرار نگرفت و جانبازان باید داروهای خارجی را آزاد خریداری کنند.
مدت هاست که از بنیاد شهید تقاضای یک تخت خوش خواب برای جانباز کرده ایم
همسر این جانباز شیمیایی افزود: مدت هاست که از بنیاد شهید تقاضای یک تخت خوش خواب برای جانباز کرده ایم چون خانه ما رطوبتی است ولی این اتفاق نیفتاده است.
وی در خاتمه اظهار کرد: در محله ای که ما زندگی می کنیم همه آب شهر دارند ولی ما چون قدرت پرداخت آن مبلغ به اداره آب را نداریم از آب شهر محروم هستیم.
انتهای پیام/
بدا بحال این مسئولین و ما