جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ , 22 November 2024

تاریخ انتشار : ۲۷ اردیبهشت ۹۵
ساعت انتشار : ۳:۰۲ ب.ظ
چاپ مطلب
پاسخ به شبهات؛

تفاوت سجده به کعبه و سجده برای آتش در چیست؟ / آیا مسلمانان برای کعبه سجده می کنند؟

تفاوت سجده به کعبه توسط مسلمانان با سجده ی آتش توسط زرتشتیان در چیست؟ آیا هر دو، از یک جنس و پرستش ماده محسوب نمی شوند؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال، متن شبهه برانگیز زیر، ضمن تبلیغ آیین زرتشتی، روحانیون اسلامی را افرادی غیرمنظقی معرفی کرده است. کانال تلگرامی پاسخ به شبهات، به این شبهه افکنی پاسخ داده است:

روزی کتاب اوستا میخواندم آخوندی از من پرسید این دیگر چیست میخوانی به او گفتم کتاب اوستا کتاب زرتشت پیامبر ایرانی است،روحانی گفت پسر جان از این کتابها نخوان زرتشتی ها آتش پرستند،گفتم برای چه می گویی آتش پرست؟ روحانی گفت: زیرا زرتشتی ها رو به  آتش نماز میخوانند ، به آخوند گفتم شما رو به چه نماز میخوانی؟ آخوند گفت من رو به خانه خدا کعبه نماز میخوانم، من به او گفتم کعبه از چه ساخته شده است؟ آخوندجواب داد از سنگ. من به او گفتم پس شما سنگ می پرستید چون رو به سنگ نماز میخوانی، آخوند خشمگین شد گفت پسر جان این یک فلسفه ای دارد تو نمیدانی. به او گفتم رو به آتش نماز خواندن هم فلسفه ای دارد.

 پاسخ :

۱٫  با نگاهی به «اوستا» و متون_پهلوی در می‌یابیم که در دین زرتشتی، آتش صاحبِ اراده و مظهر اهورامزدا است، یعنی: به عنوان پسر اهورامزدا و تمثیل وی پرستش می‌شود، نیایش شده و نماز گزارده می‌شود.

۲٫  منابع فراوان تاریخی گویای این هستند که زرتشتیان به معنی واقعی، آتش را پرستش می‌کردند. به عنوان نمونه به اعتراف موبدان از جمله موبد جهانگیر اوشیدری، رئیس سابق انجمن موبدان تهران که رجوع میکنیم متوجه میشویم منظور از آذر همان آتش است: در نتیجه «آذر پرست» یعنی آتش پرست! (موبد جهانگیر اوشیدری، دانشنامه ی مزدیسنا، نشر مرکز، تهران، چاپ پنجم ۱۳۸۹، ص ۶۰)  و نمونه های فراوان تاریخی دیگر هم موجود است که در صورت لزوم ارائه خواهد شد.

۳٫ مفهوم توجه به قبله، هرگز محدود بودن ذات پاک خداوند متعال در سمت معینی نیست؛ بلکه از آن رو که انسان یک موجود مادّی است و بالاخره ناچار است هنگام نماز خواندن به یک جهت از جهات چهارگانه نماز بخواند، دستور داده شده که همه به  یک سو نماز بخوانند تا وحدت و هماهنگی در صفوف مسلمین پیدا شود و از هرج و مرج و پراکندگی جلوگیری شود. همچنین محلی که به عنوان قبله تعیین شده (=کعبه) محلی مقدّس است که قدیمی ترین پایگاه توحید است و توجه به آن، بیدار کننده خاطرات توحیدی است.

۴٫ کعبه، جایی است که به سوی آن نماز گزارده و سجده می شود و نه به خود آن. البته باید توجه داشت که رو به قبله بودن برای همه عبادات شرط صحت نیست اگر چه رو به قبله نشستن به خودی خود امری مستحب است مگر در بعضی حالات خاص که بی احترامی باشد. قرآن کریم فرموده به هر سمت رو کنید خداوند آنجاست (فأينما تولّوا فثمّ وجه الله- آیه۱۱۵ سوره مبارکه بقره) که منظور از این آیه این است که خداوند را میتوانید در همه جا عبادت کنید نه اینکه به هر سمتی می توانید نماز بخوانید.

۵٫ نتیجه اینکه در این امر خدا، بین اینکه سجده ما به کعبه باشد و یا اینکه سجده ما برای کعبه باشد تفاوت وجود دارد و این دو مقوله بسیار از هم متمایز و کاملا مشهود است. آنچه شرک محسوب می شود سجده برای کعبه است نه سجده به کعبه! سجده ما به روی کعبه است و به سمت قبله ای که خداوند امر کرده است. اما مشرکین یا زرتشتیان به آتش یا اشیای دیگر سجده می کنند و به پرستش آتش می پردازند؛ بنابرین این بسیار قابل توجه هست که سجده به کعبه هست یا سجده برای کعبه و آتش!

انتهای پیام/