به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال، روح الله رشیدی ضمن یادداشتی نوشت:
وقتی بکارگیری تعبیر مدافعان حرم داشت شایع و فراگیر می‌شد، باید پیش‌بینی می‌شد که چنین تعبیری نخواهد توانست حقِ مطلب را در مورد رزمنده‌های سرافراز و غیور و فکورِ جبهه‌های مقاومت ادا نماید و بزودی پرسش‌های متعددی از دل جامعه سربرخواهد آورد.
اوایلِ نبرد سوریه، این تعبیر در شرایطی کاملاً احساسی و محافظه‌کارانه بکار گرفته شد تا به زعمِ مبدعانش، حضور رزمنده‌های ایرانی در سوریه، برای مردم، مقبول جلوه کند! آن هم با این تلقی منفعلانه که اگر در مواجهه با افکارعمومی، از درِ تقدسِ حرم حضرت زینب(س) وارد شویم، توجیه‌شان ساده‌تر خواهد بود. در این فرضیه، مردم فاقد استعداد و قابلیتِ تحلیل «عمق» و «حقیقت» درگیری در جبهه‌ی سوریه بودند و همان بهتر که فکر کنند رزمنده‌های ایرانی صرفاً نگران تعدی تکفیری‌ها به مجموعه‌ی حرم زینبی هستند!
این ذهنیتِ مبهم نسبت به مردم، نوعی تنبلی و بطالت را در رسانه‌ها و نیروهای فرهنگی انقلاب نهادینه کرد که در نتیجه‌اش، بی‌آنکه بکوشند اصلِ قصه‌ی درگیری ما در سوریه و عراق را بیان کنند و عظمت این نبرد را منعکس نمایند، به این بسنده کنند که آنها در حال دفاع از حرم هستند!
این، نهایتِ ساده‌سازی بود که مرتکب شدند. و همچنان هم بر این تلقیِ نارسا استوارند. حالا دیگر سخت است انتقال این معنا به مردم که ما درگیر نبرد کفر و ایمان، استکبار و استضعاف و حق و باطل هستیم. خطی را شروع کرده‌ایم و بنایی را گذاشته‌ایم که به هیچ عنوان نمی‌توانیم از آن برگردیم. پس باید باقی قصه را هم متناسب با همین خط پیش ببریم. بنابراین، حقایق آرمانی و بلند نهفته در دنیای رزمنده‌های مقاومت را نادیده می‌گیریم و از بیان و تصویرِ جلوه‌های عمیقِ انقلابی و معرفتی آنها سر باز می‌زنیم؛ چرا که سالهاست داریم به مردم می‌گوییم که آنها برای دفاع از حرم زینبی رفتند و حالا اگر مثلاً یکباره بگوییم که دعوا میان اسلام ناب و اسلام امریکایی ست، باورپذیر نخواهد بود. پس همان بهتر که بر همان خط، ادامه دهیم و به روی خود نیاوریم که انگیزه‌های اعتقادی و سیاسی دیگری نیز داشته‌ایم.
و چه جفایی بزرگتر از این می‌شود نسبت به شهدای بزرگِ مقاومت روا داشت؟
+ تذکر بدیهی: حرم‌های آل رسول(ص) در حریم بزرگتری بنام اسلام و مستضعفین جای گرفته‌اند.
