دوشنبه ۰۵ آذر ۱۴۰۳ , 25 November 2024

تاریخ انتشار : ۳۰ خرداد ۹۵
ساعت انتشار : ۱۲:۲۴ ق.ظ
چاپ مطلب
نکات تربیتی (1) ؛

وقتی تلوزیون‌ها بجای کودکانمان فکر می‌کنند

روشن‌بودن تلویزیون حین بازی کودک، همان چندگانگی کار است که موجب می‌شود کودک نتواند توجه خود را متمرکز کند و بخشی از قدرت حل مسئله خود را از دست می‌دهد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال، جدیدترین بخش این پایگاه با نام  «نکات تربیتی» به دغدغه های والدین در تربیت کودکان و نوجوانان خواهد پرداخت. اولین نکته از سری نکات تربیتی به بحث «گفتگوی درونی در کودکان» می پردازد:

گفت‌وگوی درونی، بخشی از مکانیزیم حل مسئله است. ما یاد می‌گیریم که با حرف‌زدن با خود، مسئله‌های پیچیده خود را حل کنیم و بخش مهمی از رشد، پیشرفت، موفقیت و راه‌حل‌یابی است و می‌توان گفت گفت‌وگوی درونی باعث بهتر تفکر کردن و حافظه بهتر ما یا توجه خوب ما می‌شود و اساس شکل‌گیری تفکر در ما انسان ها است.
گفت‌وگوی دورنی همیشه در ما وجود دارد با این تفاوت که در دوران کودکی با صدای بلند با خود گفت‌وگو می‌کنیم اما در بزرگسالی این گفت‌وگو درونی می‌شود. باید بدانیم که صدای یکنواخت تلویزیون می‌تواند در توسعه صدای درون کودک، زمانی که او در حال یادگیری این است که اتفاقات را با صدا بیان کند، مداخله می‌کند. روشن‌بودن تلویزیون حین بازی کودک، همان چندگانگی کار است که موجب می‌شود کودک نتواند توجه خود را متمرکز کند و بخشی از قدرت حل مسئله خود را از دست می‌دهد.
درنتیجه روشن‌بودن تلویزیون به عنوان یک پیش‌زمینه دائم در محیط ما و به‌خصوص کودکمان، مانع این می‌شود که کودک و ما بتوانیم صدای درونی خود را توسعه دهیم و درنتیجه اثر بدی بر توسعه توانایی زبانی کودک و ما دارد.
برای بهترشدن توانایی زبانی خود، بهتر است کمی کمتر تلویزیون تماشا کنیم یا حداقل وقتی آن را تماشا نمی‌کنیم یا کار دیگری انجام می‌دهیم بهتر است تلویزیون را خاموش کنیم تا خود و کودکمان در حل‌کردن مشکلاتمان و در حرف‌زدن‌مان رشد و پیشرفت کنیم.
منبع: کتاب پرورش مغز به زبان آدمیزاد، انتشارات هیرمند

انتهای پیام /


    همچنین بخوانید :