به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال، غلامعلی اشتر طی یادداشتی نوشت:

دوستی دارم که در برزیل پزشک ناظر بر کشتارگاه بود. او می‌گفت آنجا می‌دیدم که خون‌ها را بسته‌بندی و برای جایی ارسال می‌کنند.
کنجکاو شدم و از آنـها پرسیـدم این خـون‌ها را چـکار می‌کنید؟ گفتند خون‌ها را برای کارخانه اسانس چای ارسال می‌کنیم. در آنجا این خون‌ها فرآوری شده و بصورت پودر می‌آید. این پودرها به عنوان افزودنی رنگ مجاز برای چای استفاده خواهد شد.
راوی: مهندس خوشنویسان از مدیران سازمان صنعت معدن و تجارت قم.
توضیح : واقعیت آنست که به علت حساسیت مردم خصوصا در جوامع اسلامی دسترسی به این‌گونه اطلاعات بسیار سخت است و معمولا دراختیار کسی قرار نمی‌دهند.این پودر خون به سایر کشورها مثل سریلانکا، هند و … هم صادر می‌شود.
وقتی در اینترنت جستجو کردم با کمال تعجب به صحت ادعای بالا پی بردم! مقالات زیادی دراین مورد وجود دارد از جمله استفاده از خون حاصل از کشتار حیوانات ( خصوصا گاو و خوک!) در صنایع غذایی بعنوان امولسیفایر یا رنگ دهنده!
یکی از اقوام ما که در یکی از معروفترین کارخانه های چای استان گیلان کار می‌کند، می‌گفت: “یکی از خریداران عمده چای آمده بود کارخانه و قدیمی‌ترین و بی‌کیفیت‌ترین چای کارخانه را می‌خواست! از او پرسیدم این چایی‌های تاریخ گذشته چه فایده‌ای برای شما دارد؟ گفت: اینها را صادر می‌کنیم به هند و در آنجا با مواد شیمیایی و اسانس شبیه چایی با کیفیت و درجه یک خواهد شد و همان را با بسته‌بندی شکیل به دیگر کشورها از جمله ایران می‌فروشند !” در حقیقت صدها تن چای از کشور خارج می‌شود و با افزودن رنگ، عطر و طعم‌دهنده به آن با چندین برابر قیمت و خروج ارز سنگین مجددا به کشور بازمی‌گردد. بد نیست بدانید سالانه حدود هفتصد میلیون دلار ارز از کشور بخاطر چای وارداتی صرف می‌شود. چای‌هایی که با افزودنی‌های مصنوعی خطرناک دیگری (به غیر از پودر خون) به عنوان رنگ‌دهنده، طعم‌دهنده مخلوط شده‌اند.
انتهای پیام /