محضر مبارك امام عزيزمان
حضرت آيت الله خامنه اي
سلام عليكم و رحمه الله
پس از آرزوي سلامتي و تاييد از جانب حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف و استجابت دعاي ايشان در امر شما، درخواستي از حضرت عالي دارم كه موجب شد قلم به دست گيرم و به نگارش اين سطور بپردازم.
همان گونه كه شما بهتر از من و ما مطلعيد، فشار اقتصادي و ركود و تورم بر مردم كوچه و خيابان و شهر و روستا زياد است و عده اي از مردم ما به سختي روزگار ميگذرانند. نبود شغل براي سرپرستان خانوار و جوانان و تورم و گراني به ايشان گذران زندگي را سخت كرده است.
آنچه سختي اين زمان را براي اين عده از هم وطنان ما بيشتر ميكند ديدن تجملات و اشرافيت رسوخ كرده در ميان مسوولين جمهوري اسلامي است. وقتي رفت و آمد و سبك و طرز زندگي كوچك و بزرگ حاكمان جمهوري اسلامي را به مدد شبكه هاي اجتماعي مشاهده ميكنند و عكس هايي كه مدعيان انقلابي گري و انتساب به خانواده هاي بزرگان به كثرت در اينترنت و گوشي هاي مبايل ميانشان رد و بدل ميشود، حسرتي در دلشان ايجاد ميشود كه جز كينه چيزي به جا نمي گذارد. ديدن تفريحات فرزندان آقايان و منزل و خودروي مسوولين جمهوري اسلامي و خانواده هاي آنها، هرچه بيشتر مردم را از حاكميت جدا و دور و كدورت ميان انقلاب و اسلام و مردم را بيشتر و تحمل رنج ناشي از نداري و سختي زندگي را سخت تر ميكند و موجب ميشود سخناني كه از سر اعتراض به زبان مي آورند كم كم به باور هميشگي شان تبديل شود و اميد نداشته باشند كه حاكمان جمهوري اسلامي از جنس اميرمومنان مانند عموم مردم زندگي كنند.
در اين شرايط و در اوضاعي كه مردم اميدي به ساده زيستي حاكمانشان ندارند ما يك نفر را داريم كه ميدانيم وضع زندگي و خانه و كاشانه اش چگونه است. ساده زندگي ميكند و در سختي معاش با مردم همراه است. درخواست من به عنوان يكي از ياران شما _اگر خدا قبول كند و شايسته ياري شما باشم_ آن است كه وضع زندگي و طريق معاش خودتان را به مردم نشان دهيد. اين امرموجب آرامش دل عده زيادي از مردمي كه با سيلي صورت سرخ ميكنند مي شود. مردم عزيزي كه ما شرمنده آنهايي ايم كه نتوانستيم مسووليني براي جمهوري اسلامي باشيم كه سادگي و انقلابي گري سبك زندگي شان باشد.
از اين كه وقت شريف را براي خواندن اين سطور اختصاص داديد از شما ممنونم. خدا شما را تاييد كند و الگوي ما و حاكمان جمهوري اسلامي قرار دهد.