چند سال قبل، علیمحمد مؤدب، شاعر انقلاب، در جلسهای با فعالان جبهه فرهنگی میگفت: مصرف فرهنگی باید بالا برود و مصرف فرهنگی بالا نمیرود مگر اینکه فعالان فرهنگی خودشان مصرف کننده جدی تولیدات فرهنگی باشند.
اخیراً هم جمعی از نخبگان جبهه فرهنگی، در جلسه ای با یکی از مدیران فرهنگی کشور، طرح دغدغه میکردند. وقتی نوبت به وحید جلیلی رسید، از جمله، تقریباً اینطور گفت که: «شما برای اینکه مرعوب روشنفکرها نشوید باید اعتماد به نفس، یعنی باور به توان حزباللهیها داشته باشید. و اعتماد به نفس نخواهید داشت الا اینکه همچون رهبری، مصرف کننده دائمی تولیدات فرهنگی هنری حزباللهی باشید و درباره ظرفیتهای حزبالله به یقین برسید.»
متاسفانه قصه برخی از دوستان حزباللهی در موضوع کالای داخلی هم همین است. دربارهی مصرف کالای داخلی یا تبلیغ آن، و ایضاً خرید کالای خارجی و پرهیز از تبلیغ آن، تا سطح کلیگویی، همراه هستند ولی سر مصادیق، إن قلت میآورند و با هر بهانهای، بالاخره با انگشت اشاره رهبری همراه نمیشوند و حتی در نقطه مقابل قرار می گیرند. بجز کالای خارجی نمیخرند، تبلیغش هم میکنند و بدتر اینکه زیرآب کالای داخلی را میزنند. دلایلشان هم واقعاً به روز نیست و لااقل الان به راحتی جواب داده میشود. مثل این که «جنس خارجی کیفیتش بهتر است»، «اینها در عمل ایرانی نیستند و بیشتر قطعاتشان چینی است» و بهانه های سطحیِ دیگری از این دست.
از این دوستان تقاضا داریم یکبار هم شده برخی کالاهای داخلی را امتحان کنند فقط برای اینکه اعتماد به نفس پیدا کنند و مقابل کالای خارجی اینقدر خودباخته نباشند. یا لااقل به منازل کسانی که بیشتر اسباب منزلشان را ایرانی خریدهاند سری بزنند. شاید اینجوری متوجه شوند چه جفایی به کالای ایرانی و جامعه ایرانی میکنند. وگرنه تا ۱۰۰ سال بعد هم اوضاع همین شکل میماند.
انتهای پیام /