قربان صحرائی چاله سرائی با ارسال یادداشتی اختصاصی به پایگاه خبری تحلیلی ماسال، در خصوص «گردهمایی گروه های مردمی و خودجوش شهرستان ماسال» نوشت:
«مسأله‌ي فرهنگ در يک جامعه يک مسأله‌ي حياتي است. فرهنگ به معناي يک چيز زياد و تجملاتي براي جامعه نيست؛ فرهنگ، اساس است. … به نظر ما فرهنگ صحيح، آن فرهنگي است که با مباني اسلامي و منطق و عقل و خرد، همسان و همگام باشد، آن جامعه به سمت رشد اقتصادي و رفاه و آزادي و اين چيزها هم حرکت خواهد کرد.» (بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديدار اعضاي شوراي عالي انقلاب فرهنگي۱۵/۱۰/۱۳۷۷)
دوازدهم سال اقتصاد مقاومتي، توليد ـ اشتغال و در سالگشت روز جمهوري اسلامي، به ابتکار چند تن از فعالان فرهنگي شهرستان ماسال، نشستي فرهنگي در حسينيه مسجد جامع ماسال برگزار گرديد. فارغ از هر حاشيه‌اي و فراتر از نقطه‌نظرات ابراز شده و بعضاً حتي متفاوت در آن نشست، به نظر مي‌رسد اصل موضوع دغدغه‌هاي فرهنگي يکي از مباحث مهم و قابل اعتنا جامعه امروز ماست که بيش از هر زمان ديگري توجه به آن ضروري مي‌نمايد.
پرداختن به موضوعات فرهنگي به اشکال مختلف همواره مورد توجه و دقت نظر بخشي از جامعه اسلامي ما بوده و هست. به خصوص اينکه سنگ‌بناي حکومت و نظام جمهوري اسلامي بر اساس آموزه‌هاي فرهنگي برخاسته از فرامين دين مبين اسلام و مذهب حقه تشيع بنيان نهاده شده است.
نفوذ مذهب تشيع و ديگر آموزه‌هاي قرآني دين مبين اسلام چنان در عمق جان مردم اين ديار ريشه دوانيده است که بخش عظيمي از جامعه اسلامي بسياري از امور را به صورت خودجوش مردمي بدون هيچ قانون و ضابطه و دستورالعمل مکتوب و خاصي به شکلي منسجم و فراگير انجام مي‌دهد. تشکيل هَيَآت مذهبي و راه‌اندازي دستجات عزاداري سوگواره‌هاي محرم و يا برپايي جشنواره‌هاي اعياد مذهبي نمونه بارز حرکت‌هاي خودجوش مردمي است که در اين زمينه مي‌توان مثال زد.
امروزه با متنوع شدن رسانه‌ها و فراگير شدن فضاهاي مجازي اين مهم بيش از پيش آشکار شده است. به همان نسبت بخشي از دغدغه‌مندان عرصه فرهنگ و هنر به صورت خودجوش آستين همت را بالا زده‌اند و در گوشه‌و کنار اين ديار آنچه را که به آن علاقمندند ونسبت به آن احساس دغدغه و تشويش‌خاطر دارند، تلاش مي‌کنند در راستاي معرفي و يا حفظ و حراست و برپايي آن در حد توان و وسع خويش قدمي بردارند.
قُرب و منزلت اين کار بر کسي، به ويژه بر اهل فرهنگ پوشيده نيست. به خصوص اينکه اين امور خودجودش مردمي بدون هيچ چشمداشتي از هيچ شخصيت حقيقي و يا حقوقي و يا بي‌توقع از هر سازمان و نهاد دولتي يا غير آن صورت مي‌گيرد. و اين اهميت و ارزش کار را بيش از پيش ارتقاء مي‌دهد. شايد به جرأت بتوان ادعا کرد همين است که يک کار فرهنگي با چنين ويژگي‌هايي که غالباً از بار معنوي نيز برخوردار است، مورد اقبال عمومي قرار مي‌گيرد، چه آنکه از قديم گفته‌اند: «آنچه از دل برآيد لاجرم بر دل نشيند».
امور فرهنگي و هنري خودجوش مردمي، فارغ از هر نوع سياست و سياسي‌کاري و جناح‌بازي، در ناخودآگاه پنهان خويش هم بر امور فردي و هم بر امور جمعي چه در عرصه سياست و فرهنگ و چه در عرصه اقتصاد و اجتماع تأثير بسزا دارد. و گاه اين اثرگزاري سالياني متمادي به نحو مطلوبي باقي خواهد ماند و حتي به نسل بعدي و بعضاً نسل‌هاي بعدي منتقل خواهد شد.
براي شناسايي فعالان فرهنگي خودجوش مردمي و ارج نهادن کار فرهنگي و هنري آنان در نشست فرهنگي حسينيه مسجد جامع ماسال پيشنهاد به حقي مطرح شد. پيشنهادي که به نظر مي‌رسد با پشتوانه خودجوش مردمي اسباب شناسايي فعالان فرهنگي بي‌ادعا و زحمتکش دغدغه‌مند را فراهم مي‌آورد و به کار و هنر آنان جهت روشن‌تر و انگيزه بيشتر و بهينه‌تر مي‌بخشد.
خوشبختانه ماسال و شاندرمن داراي استعدادهاي فرهنگي مردمي فراواني است. اين پتانسيل مهم و ارزشمند در گوشه‌وکنار اين شهرستان، بعضاً روستاهاي دور و نزديک و در گامي فراتر حتي در شهرستان‌هاي ديگر به امور فرهنگي شهرستان ماسال علاقمندند و به آن با دغدغه و احساس تکليف نگاه مي‌کنند و گاهي چشمه‌اي از آن بروز و ظهور مي‌يابد.
به نظر مي‌رسد با پيشنهاد «شناسايي فعالان فرهنگي»، علاوه بر اين کار باب آشنايي آنان با يکديگر گشوده مي‌شود و فعالان فرهنگي ضمن مطلع شدن از کار همديگر به صورت رو در رو و از نزديک، حتي‌الامکان به برطرف کردن نيازهاي مرتبط اقدام خواهند نمود و زمينه بهره‌مندي از امکانات همديگر نيز برايشان فراهم خواهد شد.
اين پيشنهاد فرهنگي را مي‌توان در راستاي خواست رهبر فرزانه انقلاب اسلامي، حضرت آيت‌العظمي امام خامنه‌اي مدظله‌العالي در زمينه «فرهنگ» به شرح زير مورد توجه و دقت نظر قرار داد:
اولاً آدم‌هاي فرهنگي شهرمان شناسايي شوند.
ثانياً وجود آدم‌هاي فرهنگي، توليدات فرهنگي در پي خواهد داشت.
و ثالثاً توليدات فرهنگي نيازمند بستر مناسب و امن براي تولد و رشد و نمو و پويايي است تا نهايتاً حداکثر تأثيرگذاري مطلوب را داشته باشد.
پس به اين پيشنهاد شايسته، با تأمل و تدبر بنگريم …
هنجار و ارزش یک موضوع در هر جامعه ای برخاسته از نوع نگاه فرهنگی مردم آن جامعه است. جامعه اسلامی ما که مبنایش معنویت و نگاه ماورایی است همواره به این مهم توجه لازم و کافی را داشته و دارد. این موضوع به سن و سال و جنسیت منحصر نیست؛ گاه جوان نورسته ای در یک نقطه دور افتاده برای برپایی و پاسداری از ایده ای ارزشمند و هنجاری پاک آنقدر دغدغه دارد که پیری دنیا دیده و سرد و گرم روزگار چشیده و مجرب عمری در زمینه مشابه دلمشغولی داشته است.
حل مشکلات فرهنگی, سیاسی, اجتماعی, اقتصادی و … که بنیانی مردمی دارد و از پشتوانه مردمی برخوردار است توان گامهایی را دارد که گاه شاید هیچ سازمان و نهاد دولتی نتواند قدمی موثر در آن زمینه بردارد.
پیداست برای تشویق و ارج نهادن به قدم فرهنگی آن جوان نورسته و حتی سامان دهی بهتر کار ایشان نیاز است تشکلی مردمی به صورت خودجوش قدم پیش بگذارد و به آن فکر و اندیشه بهاء بدهد و ارزش کارش را در ترازوی نقد بگذارد و بسنجد و از او تقدیر نماید. در این صورت آن فکر و اندیشه پاک هم احساس میکند تنها نیست, جامعه فرهنگی کار او را می بیند و ارزیابی میکند و اگر نیاز به پیرایش داشته باشد, پیرایشش میکند و او را مورد تشویق و ترغیب قرار میدهد.
ضمن تشکر از برپا دارندگان این نشست فرهنگی که طلیعه امیدبخشی را در این موضوع نوید میداد, امید است چنین نشست های مردمی هرچند وقت یکبار برگزار شود تا دست کم بخشی از جامعه فرهنگی گرد هم آیند و دلمشغولیهای خویش را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و مواردی نیز مورد تشویق و تقدیر قرار گیرند.