به گزارش ماسال نیوز، زيارت شريف عاشورا علاوه بر نسخه اي كه در كتاب مفاتيح الجنان شيخ عباس قمي (متوفاي قرن ۱۴) آمده و امروزه رواج بسياري دارد، نسخه هاي خطي قديمي تري نيز دارد كه قدمتشان به بيش از هزار سال پيش بر مي گردد. اين نسخه هاي قديمي، معتبرتر از نسخه رايج كنوني اند و عبارت مشهور «اللهم خص أنت اول ظالم … ثم العن الثاني و الثالث و الرابع …» در آن به شكل ديگري بوده است.
اين مطلب را آقايان دكتر مهدي ايزدي (از متخصصان و استادان علم رجال و حديث دانشگاه امام صادق (ع) و اسلام ملكي معاف (دانشجوي دكتراي علوم قرآن و حديث دانشگاه تهران) در يك مقاله علمي مستند تبيين كرده اند.
اين دو پژوهشگر با تكيه بر معيارهاي علمي متعدد به مقايسه نسخه هاي رايج با كتاب كامل الزيارات نوشته ابن قولويه قمي (متوفاي ۳۶۷هـ) و نسخه هاي قديمي كتاب مصباح المتهجد نوشته شيخ طوسي(متوفاي ۴۶۰هـ) پرداخته ، نشان داده اند كه اين نسخه هاي قديمي از چند جهت معتبرتر از نسخه رايج كنوني هستند.
اين مقاله كه توسط شماري از متخصصان شناخت احاديث مورد تأييد قرار گرفته و حايز درجه «علمي -پژوهشي» شده است در شماره اخير مجله «كتاب قيم» به چاپ رسيده و متن كامل آن از طريق سايت اين مجله قابل دريافت است.
نويسندگان مقاله بر دو نكته كرده اند: ۱٫ زيارت عاشورا يك زيارت معتبر است. ۲٫ ضروري است عموم شيعيان به تدريج با نسخه هاي قديمي تر كه به زمان حضور ائمه (ع) نزديكترند آشنا شوند.
گفتني است عبارات حاوي لعن در پايان زيارت عاشورا در قديمي ترين نسخه اين زيارت كه در كتاب كامل الزيارات آمده چنين است: «اَللّهُمَّ خُصَّ أنْتَ أوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ آلَ نَبِيِّكَ بِاللَّعْنِ ثُمَّ الْعَنْ أعْداءَ آلِ مُحَمَّدٍ مِنَ الْأوَّلينَ وَالْآخِرينَ. اَللّهُمَّ الْعَنْ يَزيدَ وَ أباهُ».
يكي از نويسندگان اين مقاله در وبلاگ شخصي اش نوشته : ” توقع ما از دوستان اينست كه قبل از اظهار نظر، متن كامل اين مقاله علمي را با دقت و به دور از تعصب مطالعه فرمايند تا دچار سوء برداشت يا سوء ظن نشوند.”
برای مطالعه و دانلود متن کامل این مقاله از ماسال نیوز روی اینجا کلیک کنید.
برای مطالعه چكيده مقاله مورد نظر در سایت دانشگاه یزد اینجا را کلیک کنید.
برای دانلود متن کامل مقاله از دانشگاه یزد روی اینجا کلیک کنید.
در صورتي كه محتواي اين مقاله مورد تاييد شما نيز بود لطفا در نشر اين خبر مشاركت فرماييد.
سلام. خدا قوت
بسیار مطلب مفیدی بود، همیشه برای بنده تناقض این بند زیارت عاشورا با تعالیم ائمه (ع) درباره وحدت جای سوال داشته است
آقا رسول عزيز
نه تنها اين مورد بلكه تمامي روايات و احاديثي كه احيانا به معصومان ع نسبت داده مي شود و سعي مي شود شيعيان را به فحاشي و لعن با ذكر نام سوق دهند از دو حال خارج نيست: يا اينكه آن روايت دستخوش تحريف قرار گرفته يا اينكه برداشت ما از آن روايت و تفسيرهايي كه ارائه مي شود ايراد دارد.
وحدت يك فريضه قرآني و حديثي است. وحدت مسلمانان از اختراعات جمهوري اسلامي نيست بلكه سيره قطعي رسول اكرم ص و اميرالمؤمنين ع است.
در هر حال اميدوارم هر يك از دوستان كه اين مقاله را خوانده و اطمينان به صحت مطالبش پيدا كرده در نشر آن بكوشد.
موضع اهل بیت علیهم السلام در برابر غاصبین و ظالمین به ساحت قدسی شان کاملا مشخص است. روایاتی مانند “من شک فی کفرهما فقد کفر” که در صورت های مختلفی بیان شده است، جای شک و تردید در این باب باقی نمی گذارد. روایات شدیداللحن تر از این نیز وجود دارد که اهل تحقیق و بررسی با آن آشنا هستند. دعای صنمی قریش نیز و حتی فراز “اللهم اللعن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و …” از زیارت عاشورا، مبین موضع شریعت در برابر غاصبین و ظالمین به خدا و پیغمبر و آل پیغمبر می باشند. اما اینکه آیا در لفظ اسم از آنها برده شده است و یا نه، فرع قضیه است که خیلی جای بحث ندارد. فضای حاکم و همچنین حساسیت دشمنان بر این موضوع کاملا در طول تاریخ مشخص بوده است و نیازی به این قضیه نیست. ولی شیعیان و اهل فهم و درک موضع تقابلی با با غاصبین را می فهمند و در طول تاریخ نیز فهمیده اند.
روایت “من شک فی کفرهما” سند متصل ندارد. ضمنا به گونه های مختلفی هم بیان نشده بلکه در حد اطلاع بنده صرفا دو نسخه دارد.
ضمنا روایت من شک فی کفرهما نه تنها شامل بنده و امثال بنده نمی شود بلکه حتی شامل قریب به اتفاق سنیهای امروز نیز نمی شود.
اینکه با دو روایت ضعیف السند و المتن بخواهید عموم مسلمانان را کافر قلمداد کنید یعنی تکفیری عمل کردن.
روایاتی از اهل بیت ع رسیده که از شتابزدگی در تکفیر اهل سنت نهی کرده اند. این روایات در کافی کلینی نیز آمده که عجولانه به سنیها لقب کافر ندهید.
ضمنا بنده منکر لعن کلی ظالمان نیستم ولی اینکه شما نام مقدسات اهل سنت را بیاورید و فحاشی کنید یا لعن کنید بر خلاف سیره امام صادق ع و توصیه های ایشان است.
کاش همانقدر که برای لعن با ذکر نام تعصب دارید برای توصیه های اکید اهل بیت مبنی بر وحدت شیعه و سنی و مدارا و همزیستی مسالمت آمیز و تقیه نیز ارزش قایل بودید.
برادر عزیز!
در روایت آمده: اگر بگویم تقیه همانند نماز واجب است راست گفته ام.
نیز در روایت آمده که هر چه ب عصر ظهور حضرت مهدی عج نزدیکتر می شویم تقیه بیشتر و شدیدتر است : کلما اقترب هذا الامر کان اشد للتقية
دعای صنمی قریش تا قرن هفتم در هیچیک از منابع شناخته شده شیعه اثناعشری وجود نداشته است.
این دعا را نسختین بار ابن طاوس رحة الله علیه از یک منبع مشکوک نقل کرده است.
این دعا هیچ سند معتبری ندارد بلکه یقینا جعلی است و ترویج آن دارای مفسده است.
چرا به جای دعای صنمی قریس به زیارت شریف امین الله و صحیفه سجادیه و زیارت جامعه رضویه(صغیره) و غیره اهتمام نکنیم؟!
وقتی بسیاری از متدینان ما دچار ساده لوحی هستند و روحانیون ما نیز گاهی حوصله بررسی سند روایات را ندارند دچار همین بدبختی می شویم که خیال کنیم دعای صنمی قریش معتبر است!! واقعا موجب تاسف است که چنین مطالبی به عنوان شعایر شیعه ترویج شود. اینها همه ریشه در “تسامح در ادله سنن” دارد که فرهنگ عمومی ما را دچار بیماری کرده است
ای کاش مقاله ای برای احادیث و روایات جعلی بنویسید…
ممنون میشم…
به نام خداآیینه عاشورامحمد علی طاهریدر روز عاشورا می توانیم جامه ای سرخ بپوشیم و فریاد برآوریم که این سرخی، نشانه ی پیروزیخون بر شمشیر است که درس آن را از حماسه ی کربلا آموخته ایم.می توانیم لباسی سر تا پا سفید بپوشیم و باصدایی بلند بگوییم، این کفن است که پوشیده ایم تا عهدی باشد بین ما و حسین)ع( که در راه ادامه ی نهضت حق طلبانه و ظلم ستیزانه اش، برای شهادت همیشه آماده ایم.می توان سیاه پوشید و بانگ سرداد که این سیاهی نشانه ی آن است که من و من ها، در روز و روزهای عاشورا، حسین و حسین ها را تنها گذاشته ایم و آن ها در مصاف با یزیدیان زمان خود، مظلومانه به شهادت رسیده اند و این لباس سیاهنشانی است بر شریک جرم بودن ما در ریخته شدن خون آن ها، زیرا که در جایی، حتی سکوت نیز شرکت در وقوع جرم است. آیا این فکر لرزه بر اندام ما نمی اندازد و تصور شریک جرم بودن در ریخته شدن خون حسین)ع( خواب را از چشمان ما دور نمی کند؟در این روز می توان لباسی سبز پوشید و گفت این به نشانه ی آن است که نهضت حسینی خزان مظلومان را بهار کرده و نوید این پیروزی، بهار اندیشه را برای بشریت به ارمغان آورده است.می توان زرد پوشید و گفت ما به خزان نشسته ایم؛ چرا که بعد از عاشورا، بهارانسانیت، تابستان را پشت سر نگذاشته به خزان رسیده است.می توان…می توان خندید و شادی و پایکوبی کرد و فریاد»شهیدان زنده اند« را سر داد و نشان داد که از اعماق وجود مسروریم؛ چرا که آنان نمرده اند و نزدخداوند روزی آسمانی دارند و جاودانگی الهی، متعلق به آنان است.می توان بر سر زد و شیون نمود که چرا همرزم حسین)ع( نبوده ایم و این افتخار را نداشته ایم تا هم رکاب او باشیم.می توان گونه های خود را به رنگ سرخ درآورد تا یزیدیان، زردی روی ما را که در خزان نامردمی ها به زردی گراییده است، نبینند؛ همانگونه که منصور حلاج با خون خود گونه هایش را سرخ نمود تا روی زردش را دشمن ظالم نبیند.می توان خاک بر سر ریخت که شایسته ی انسانخفّت زده است و بگوییم ما نیز نسبت به راه حسین)ع(، خوار و ذلیل هستیم و از این ذلت باید برسر خود خاک بریزیم.می توان عَلَم دار شد و زور بازوی خود را به رخ دیگران کشید، بساط زورآزمایی به پا کرد و بر این مبنا که عَلَم کدام دسته از همه بزرگ تر و سنگین تراست شهرت آفرید و همچنین می شود سنگین ترین عَلَم ها را بلند کرد و گفت، این به نشانه ی عَلَم نهضت اوست که هر چقدر سنگین باشد آن را بر دوش خواهیم کشید.می توان…آری می توان هر کاری انجام داد، مهم آن است که در پس آن کار، چه اندیشه ای نهفته باشد و این که انسان با چه طرز فکری به رسالت خود نگاه کرده، در چه جایی و با چه محتوایی آن را پیدا کند. ضمن این که پس از یافتن آن رسالت، لازم است بدانیم که درابتدای راهی دراز قرار داریمکه چگونه آن اندیشه را به عمل در آوریم.حال که آموخته ایم» کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا « یعنی؛ همه جا کربلا و همه روز عاشورا است، اینک ما در عاشورا و کربلای خود چه می کنیم؟ آیا اگر در روز عاشورا، در صحرای کربلا حاضر بودیم؛ حسین)ع( بازهم تنها نمی ماند؟ آیا این سوأل لرزه بر اندام ما نمی افکند و تصور شریک جرم بودن در ریخته شدن خون او، خواب را از چشمان ما دور نمی کند؟اگر ما در کربلا نبوده ایم تا افتخار همرزم بودن با او را داشته باشیم، در کربلای عصر خود که زندگی می کنیم و اگر در روز عاشورای تاریخی حضور نداشته ایم، در عاشورای زمان خود که قرار داریم. کافی است که حسین و حسین های زمان خودرا بشناسیم، عاشورا و کربلا به خودی خود پیدا می شوند. اما اگر حق طلبان و ظلم ستیزان کماکان تنها مانده اند، خدا را شکر کنیم که ما روز عاشورا در کربلا نبوده ایم زیرا اگر حضور داشتیم یا در زمره یزیدیان بودیم و یا از کسانی که حسین)ع( را ترک کردند.بیایید معرفت و روح نهضت حسین)ع( را یافته و حماسه ی بزرگ او را زنده کنیم تا در زمره ی یزیدو یزیدیان نباشیم زیرا که جهان دو قطبی است، یاراه حسین)ع( و یا راه یزید، راه سومی نیز وجود ندارد. بیایید به حال خود گریه کنیم و عملکردهای خود را پیش روی بیاوریم و حساب لقمه های سفره ی خود را یک بار از نظر بگذرانیم؛ آنگاه خواهیم فهمید که در راه حسین)ع( هستیم و یا یزید:ببین که چه ریسیده ایم، دست کِه لیسیده ایم تا کـه چنیـن لقـمـه ها، ســوی دهـان آمـدند)مولانا(ظهر عاشورا است و ظهر عاشوراها، فرصتی استکه انسان با خود واقعی اش روبرو شود و من نیز در این آیینه، خویشتن خویش را مشاهده می کنم و می بینم که امروز چقدر عجول هستم )کان الانسانعَجولاً(، تا چه حد حریص و سیری ناپذیر)ان الانسان خلق هَلوعاً( و تا چه حد شکم بر من حاکم است و جز آن، چیز دیگری را نمی شناسم و این آیا مصداق)اولئک کالانعام بل هم اضل( نیست؟ امروز به راحتی دروغ می گویم، به گرسنه و درمانده تر از خود رحم نمی کنم و در اِسراف غرق شده و غذای متبرک او را اسراف کرده و در زباله دانی می ریزم و… این است خـود واقعـی مـن که در روز عـاشـورا برمَـلا می شود.آری عاشورا، آیینه ی تمام قدی است در مقابل ما تا بتوانیم خود واقعی را در آن نظاره و شناسایی کنیم و او را نیز بهتر بشناسیم.بیاییم در این آیینه به خود نگاهی بیاندازیم و برایخود چاره ای اندیشیده و طرحی نو بیابیم تا پساز رسیدن به اندیشه ای درست، نوبت به انجام عمل رسیده و نهضت حسین)ع( را در عمل زنده نگاه داریم. وای اگر از همه ی این نهضت ها و حماسه های بزرگ، برای ما دست بریده ای، لب خشکیده ای، سر بریده و فرق شکافته ای و… باقی مانده باشد و معرفت حرکت انسان های بزرگ تاریخ در گذر زمان به دست فراموشی سپرده شده و از آن ها فقط مراسمی برجای مانده باشد، آن وقت است که باید گریست و گریست، برسر زد و شیون کرد و…امروز عاشوراست، به یاد می آورم که سال ها است که با حسین)ع( بیعت بسته و بیعت شکنی می کنم، به یاد مُهر نمازم افتادم که از تربت پاک کربلاست و من به نشانه ی بیعت با او مبنی بر ادامه ی نهضت حق طلبانه و ظلم ستیزانه اش همواره برآن پیشانی می گذارم و هرزمان کهپیمان اول»ایاک نعبد و ایاک نستعین« را با خدا می بندم که »تنها عبد او باشم و فقط از او استعانت بطلبم«پیمان دومرا هم با حسین)ع( در کنار آن قرار داده و بیعت می کنم که راه او را ادامه دهم، اما دریغ از یک ذره عمل.امروز در آیینه ی عاشورا خود را نظاره می کنم و جُز پیمان شکنی حرفـه ای و ماهر که حتی به پیمان شکنی های خود نیز واقف نیست، شخص دیگری نمی بینم. من از یک سو پیمان خود را با خدا می شکنم و از سویی دیگر با حسـین)ع( و می خواهم با شرکت در مراسمی و ریختن اشکی به خود بگویم که دین خود را نسبت به او ادا کردم و با این وسیله وجدان پیمان شکن خود را راحت کـنم. اما آیا بدین ترتیب وظیفه ی خود را درقبال این پیمان انجام داده و در زمره ی حسینیان قرار گرفته ام؟هم اکنون حداقل خوشحال هستم کهپیمان سوم)لبیک؛ اللهم لبیک؛ لبیک لا شریک لک؛ لبیک( را نبسته و بار پیمان شکنی ام را از این سنگین تر نکرده و به شیطان نیزسنگینزده ام تا دروغ هایم، بیش تر از این آشکار نشود.اگر حسین )ع( هم اکنون در بین ما حاضر شود؛ از عملکردهای ما در زنده نگهداشتن نهضت عظیمش چه می بیند؟ او ما را نظاره خواهد کرد که همچون قوم بنی اسراییل که در غیاب موسی، گوساله ی سامری را بر سر دست بلند کردند ما نیز درغیاب او عَلَم ها ساخته، کله های اژدهای فلزی را بر طرفین آن قرار داده، مجسمه های فلزی دیگری را به جای گوساله بر آن نصب کرده ایم و آن را بلند کرده، به هر سو می کشیم و عَلَم نهضت او را به علم زورآزمایی تبدیل نموده ایم. او ما را خواهد دید که باطن را فدای ظاهر کرده، کمتر در این مراسم مهم به درس های عاشورا می اندیشیماگر امروز حسین)ع( در بین ما بود و ما از آن حضرت سوال می کردیم که از ما عمل و وفای بهعهد می خواهد و یا فقط گریه و زاری و بر سر زدن را، چه پاسخی به ما می دادند؟به طورمسلم آن حضرت به ما می فرمودند که وفای به عهد را خواستار هستند، عهدی که بر طبق آن حق طلبی و ظلم ستیزی ناشی از مرام حسینی، لازم و واجب می شود، زیرا آن امام شهادت را برای نشان دادن راه خدا انتخاب نمود تا برای ما الگوی کاملی باشد از انسان متعهد نسبت به خدا)ایاک نعبد و ایاک نستعین(، حق طلب و ظلم ستیز، تا بتوانیم او را نمونه و چراغ راه خود قرار دهیم نه این که برای شهادت افتخارآمیز او فقط شیون کرده و بر سر بزنیم ولی در زمره ی حسینیان زمان خود نباشیم.آری باید برای این همه گمراهی و دور بودن از راهو پیمان شکنی ها گریه کنم؛ حداقل امروز را، زیرا احتمال دارد فردا همه چیز دوباره فراموش شده و چهره ی واقعی خود را نیز تا مُحرم و مُحرم های دیگر به دست فراموشی سپارم.حسین)ع( تا ابد، بلبلی است بر شاخه ی درخت هستی، تا چه کسی از ناله او پریشان و منقلب شود و به این وسیله درون خود را شکوفا کند.آن کـس که پریشان شود از نالـه ی بلبل در دامنش آویز که در وی اثری هست)حافظ(با امید به توفیق عمل
باسلام ایا نمیتوان گفت دلیل رواج نقل شیخ طوسی معتبرتر بودن ان متن نسبت به متنی که در کامل الزیارت نقل شده میباشد لطفا به این آدرس مراجعه فرمایید
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920823000107
شما اگر مقاله را کامل خوانده بودید می فهمیدید که ما هرگز اعتبار کلی نسخه رایج را زیر سوال نبرده ایم بلکه گفته ایم نسخه ای که در کامل الزیارات ابن قولویه قمی که استادِ استادِ شیخ طوسی است هم قدیمی تر است و هم معتبرتر است. ضمن نسخه ای که ما بر اعتبار آن تاکید کرده ایم مورد تایید علامه امینی و علامه عسکری و حتی علامه مجلسی قرار گرفته است. لطفا مقاله ما را دقیقا مطالعه کنید تا سوء تفاهم پیش نیاید
مصاحبه ای که از آقای جعفری پور در فارس نیوز منتشر شده را دیدم ولی ظاهرا آن کارشناس محترم اصلا مقاله ما را به درستی مطالعه نکرده بودند.
ضمنا مقاله ما یک مقاله علمی پژوهشی ۱۷ صفحه ای بود که به تایید چندین استاد متخصص طراز اول رسیده و بالاترین درجه علمی را کسب کرده نمی توان با یک مصاحبه عامه پسند پاسخش داد. ایشان اگر واقعا اهل فن هستند مقاله ای در نقد عرایض ما بنویسند و در یک نشریه علمی پژوهشی که در همین سطح علمی باشد به چاپ برسانند وگرنه انتشار مصاحبه در سایتها کاری ندارد. علمی بودن سخنان آقای جعفری پور وقتی اثبات می شود که شماری از متخصصان طراز اول در یکی از نشریات علمی پژوهشی کشور مستندات ایاشن را تایید کنند. مقاله ما معتبرترین تاییدیه را داراست
یکی از آشنایان فاضل ما که سالها از محضر مرحوم ایت الله حق شناس بهره برده است از ایشان نقل می کرد که آیت الله بروجردی ره قرائت نسخه ابن قولویه را به آقای حق شناس توصیه فرموده بودند و آقای حق شناس هر وقت می خواست برای حاجت گرفتن زیارت عاشورا بخواند این نسخه را چهل روز قرائت می کرد. در واقع آقای حق شناس و آقای بروجردی نیز نسخه ای غیر از نسخه رایج را توصیه می فرمودند یعنی همان نسخه مورد ترجیح در مقاله ماسال نیوز را تایید می فرمودند.
خب عکسی از نسخه قدیمی درج می کردید که ملت ببینن! نگهداشتن واسه کی و چه وقت؟
عکس نمیخواهد. شیوه لعنش متفاوته که در متن مقاله دقیقا ذکر شده است.
عکس لازم نیست. هر دو نسخه در بحارالانوار مجلسی چاپ شده و موجود است. در نرم افزارها هم هست. فرق دو نسخه در اینست که در نسخه قدیمی تر که معتبرتر است عبارت “الثانی و الثالث و الرابع” نیست و لعن به صورت زیر است: «اَللّهُمَّ خُصَّ أنْتَ أوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ آلَ نَبِيِّكَ بِاللَّعْنِ ثُمَّ الْعَنْ أعْداءَ آلِ مُحَمَّدٍ مِنَ الْأوَّلينَ وَالْآخِرينَ. اَللّهُمَّ الْعَنْ يَزيدَ وَ أباهُ».
والا چه عرض کنم؟!زیارتی مثل زیارت عاشورا که نسبت به دیگر زیارتها مورد تاکید و پژوهش قرار گرفته چرا نباید تو مفاتیح های جدید و کتاب های زیارتی همون زیارت عاشورای مورد اطمینان رو بیارن که دلمون راحت شه دیگه؟|((
مطالب بالا جالب، و مفید بود، ولی من نتونستم متن کال مقاله را دانلود کنم ولی به همین متن بالا اکتفا میکنم چون این مطالب در این سن من برای اولین بار بود که شنیده بودم، بله این دوست آخری که فرمودند چرا همون دعای صحیح رو چاپ نمیکنند رو عرض کنم، البته این به نظر بنده هست و برا اساس مشاهدات و موارد مشابه عنوان میکنم اینست که اگر دعای اصلی رو چاپ کنند اولین ناردحتی براخودمان هست با این تفکر که دستهای پنهان موجود دستکاری در ادعیه بردند تا اهداف وهابی یهودی را در اعتقادات شیعی رواج دهند، بر همین اساس ادعیه های حال حاضر را با فرهنگ سازی در دوران و بازه زمانی جا اندخته و رفته رفته به اصل ادعیه ها و زیارتنامه ها برگشت. درود بر مسئول این گزارش و مقاله
التماس دعا
مطلب خوبی بود وکاش در زمینه های دیگر ادعیه مفاتیح هم تحقیق شود و این کتاب که در اکثرخانه هست تصیح شودلطفا در مورد تحریفات بسیاری که پیرامون عاشورا هست هم تحقیق کنید ومطلب بنویسید واقعا لازم است.هرچند از طرف عده ای نادان هم مورد هجمه قرار خواهید گرفت