به گزارش ماسال نیوز؛ رضا اصغری آذر نوشت:
یک سوی پایتخت، بارگاه امام است و سمت دیگر مصلی امام. حدود سه دهه از رحلت امام می گذرد و نزدیک به سی سال از صدور دستور ساخت مصلی، اما هنوز هم در هر دو طرف کارگرها مشغول کارند و جرثقیل ها در حمل بار.
کسی نیست که بپرسد چرا؟ آخر چرا باید اماکن منسوب به امام خمینی(ره) اینگونه و پس از گذشت این همه سال باز هم در محاصره جرثقیل ها باشد؟ چه شده که پس از ده ها میلیارد هزینه برای تکمیل حرم امام، مجدداً ۴۰ میلیارد تومان طلب کردند؟ چرا برای اتمام پروژه مصلی امام، پس از صرف ۴۷۰ میلیارد تومان، دوباره میلیاردها تومان درخواست تخصیص بودجه شد؟
نه کسی دشمن امام است و نه مخالف ساخت مصلی برای پایتخت، ولی آیا سی سال برای تکمیل یک مصلی و میلیاردها تومان برای ساخت یک بارگاه کافی نیست؟! آیا امام خمینی موافق این دست اقدامات بودند که به نام ایشان انجام می شود؟! آیا کسی باورش میشود حرم امام بارگاه کسی است که یک عمر برای عدالت جنگید؟ بهتر نیست این دو جمله از امام خمینی در ورودی حرم و مصلی نصب شود؟ :
«من که یک نخست وزیر نبودم که یک قبه و بارگاه داشته باشم، منزلم را دیدید که شما نمی‌توانید تویش بنشینید و بیشتر از این هم نمی‌خواهم…»
«سادگى مصلی باید یادآور سادگى محل عبادت مسلمانان صدر اسلام باشد. و شدیداً از زرق و برق ساختمان هاى مساجد اسلام امریکایى جلوگیرى شود.»
انتهای پیام /
