به گزارش ماسال نیوز به نقل از بهجت نیوز؛ وجود علف های هرز در مزرعه برنج یکی از عواملی است که همواره به گیاه برنج از این ناحیه آسیب وارد می گردد. برای مبارزه با علف های هرز نکات مهمی وجود دارد که حتما باید به آنها توجه گردد.از جمله روش های جدیدی که برای از بین بردن علف های هرز در مزارع مورد استفاده قرار می گیرد مبارزه بیولوژیک می باشد که آثار زیان بار برای محیط زیست و سلامتی انسان ها ندارد و در عین حال می تواند مزیت اقتصادی برای کشاورز ایجاد کند.
مبارزه بیولوژیک عبارت از استفاده از دشمنان طبیعی علف های هرز تا سطح قابل قبول اقتصادی می باشد که در حال حاضر با وجود روشهای شیمیایی، زراعی و مکانیکی رونق چندانی ندارد. خصوصیاتی که یک عامل بیولوژیک باید داشته باشد عبارتند از :برای گیاه برنج زیان آور نباشد، قادر به تولید مثل سریع باشد ، بایستی مقاوم بوده وقادر به حفظ موازنه جمیعت خود با علفهای هرزباشد، با شرایط محیطی میزبان سازگار باشد، از گزند دشمنان و عوامل بیماری دور باشد.
یکی از روش های بیولوژیک در مبارزه با علف های هرز در شالیزار استفاده از جوجه اردک می باشد.نکاتی که بایستی در پرورش اردک در شالیزارها رعایت گردد عبارتند از:مکان اردکها ترجیحاً نزدیک منزل و محصور باشند، ارقام مناسب برای کشت برنج و پرورش اردک (دوره رشد بیـشتر و متحمـل بـه ورس(خوابیدگی)، تاثیر اردک روی برنج (تغذیـه از آفـات موجـود روی بوتـه، کمـک بـه تهویـه خـاک، افزودن فضولات (به عنوان کود دامی، مبارزه با علفهای هرز)، زمان رهاسازی جوجه اردکها ( ۱تا۲ هفته بعد از نشاکاری)، تعداد جوجه اردکها ( ۲۵۰ تا۳۰۰ جوجه اردک با سن ۲ تا ۳ هفته ای یا ۱۰۰ تـا ۱۵۰ گـرم وزن در هکتار)، زمان خارج سازی اردکها از مزرعه (حدود ۱۰ روز قبل از برداشت)، بعد از برداشت برنج و در پرورش رتون نیز میتوان مجدداً از اردک استفاده نمود
پرورش ماهی در شالیزار بدون حوضچه میسر نیست زیرا باید در زمان کمبود آب و دروی برنج ماهیان به داخل حوضچه هدایت شوند. وسعت حوضچه بر حسب تراکم ماهیان مورد کشت ۵ تا ۱۰ درصد مساحت مزرعه تحت پوشش طرح می باشد. حوضچه بایستی در پایین دست مزرعه و در جهت شیب کرت ها احداث شود تا ماهیان در موقع لزوم بتوانند به راحتی به داخل آن انتقال یابند. عمق حوضچه نیز باید ۱ تا ۱/۵ متر منظور گردد.
کنترل علف های هرز، نرم تنان و حشرات؛ مبارزه بیولوژیک با برخی آفات برنج؛ غنی سازی زمین و آب کشاورزی در اثر دفع فضولات ماهی که اثرات افزایشی در تولیدات کشاورزی دارد؛ جلوگیری از استفاده بی رویه کود و سموم شیمیایی؛ کنترل گیاهان آبزی نظیر جلبک آبزی آزولا؛ افزایش تولید برنج و ماهی و در نتیجه افزایش سود حاصل شده، استفاده بهینه و اقتصادی از شالیزارهای برنج در فصول زراعی و غیر زراعی؛ تولید و تامین بخشی از پروتئین مورد نیاز جامعه؛ فراهم آوردن فرصت های شغلی مناسب و درآمد زا برای کشاورزان و افزایش درآمد سرانه خانوارهای روستایی با از بین بردن بیکاری پنهان در نیمه دوم سال از جمله مزایای پرورش کپورماهیان و همچنین ماهی قزل آلا در پرورش توام با برنج است.
از ارقام پرمحصول مناسب استفاده در کشت توام می توان به رقم خزر، درفک، هیبرید و…، و از ارقام بومی به رقم هاشمی، علی کاظمی و… اشاره نمود.به طور کلی در هر هکتار مزرعه شالیزاری کشت توام برنج و ماهی می توان ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ عدد از کپور ماهیان را رهاسازی نمود.
ماهی کپور از جانورانی نظیر حشرات و لارو آنها، نرم تنان، انواع کرم ها و نوزاد قورباغه تغذیه می کند. ماهی کپور علف خوار نیز از گیاهان موجود در مزرعه نظیر آزولا، عدسک آبی و گیاهان علفی هرز آبی تغذیه می نماید. علوفه و جانوران موجود در شالیزار با توجه به تراکم بالای ماهیان نمی تواند غذای مورد نیاز تمام ماهیان موجود را تامین نمایند. از این رو جهت کمک به رشد ماهیان کپور می توان غذای کنسانتره، گندم، جو، سبوس و …، برای کپور علف خوار نیز می توان از علوفه تر موجود در مرزهای شالیزار استفاده نمود.
/
