نگاه آزاد- رضا ربیعی: این روزها ، رسانه های دولت و اصلاح طلبان ، از قرائت یک قطعه شعر در مراسم نماز عید فطر امسال ، احساس خطر کرده، ضمن بی ربط شمردن قرائت آن شعر با مناسبت عید فطر، آن را عامل برهم زدن وحدت جامعه شمرده ، از آن ، توهین به ریاست محترم جمهوری را برداشت نموده اند.

در این نوشته در صدد پاسخگویی به این شبهات  هستیم.

عمده مشکل ما در تحلیل مسایل اجتماعی و سیاسی و… از آنجا ناشی می شود که خودمان را در همه حوزه ها صاحب نظر می دانیم بدون این که از متن آنها اطلاع دقیقی داشته باشیم.

– در باره برجام به طور قطعی ، نظر سلبی یا ایجابی می دهیم بدون آن که از متن آن یا روند مذاکرات اطلاع نسبتا دقیقی داشته باشیم!

– توافق FATF را نقد و بررسی می کنیم در حالی که از مفاد آن خبر نداریم!

– از همین دست است، سند ۲۰۳۰ یا موضوع تخصصی انتخابی یا انتصابی بودن ” ولایت و امامت”  و دهها مقوله دیگر .

و اینک شعر آقای میثم مطیعی در مراسم نماز عید فطر!

حقیر از همه دوستانی که این مطلب را می خوانند تقاضا دارم برای یک بار هم که شده این شعر را به طور کامل بخوانند و به بررسی تطبیقی مفاد این متن ، با شعر مزبور بپردازند.

اما همانطور که می دانید در نماز جمعه ، دو خطبه خوانده می شود، که دومین خطبه اش ، اختصاص به تشریح اهم حوادث و مسایلی دارد که در طی هفته گذشته در کشور، منطقه و جهان رخ داده است، تا مردم در جریان آنها قرار گیرند.

در نماز عید فطر هم دو خطبه توسط امام جماعت خوانده می شود که در خطبه دوم ، به ذکر اهم حوادثی پرداخته می شود که در سال گذشته در کشور و جهان (مرتبط با ایران و جهان اسلام) اتفاق افتاده است.

اما شعر آقای میثم مطیعی (شاعری که قبل از نماز عید فطر امسال در مصلای تهران به قرائت شعر پرداخت) در عید فطر دارای دو دسته مفاهیم و موضوعات بود:

دسته اول ، مربوط به اهم مسایلی بود که در سال ۹۵ تا قبل از عید فطر بر ایران اسلامی و جهان اسلام گذشت.

دسته دوم نیز باز شامل مسایل مرتبط با ایران و جهان بود با این تفاوت که با “رویکرد نقادانه” بدان پرداخته شده بود و جالب تر این که، تمامی این نقدها نه از زبان شاعر، که از بیان مقام معظم رهبری استخراج شده بود.

بر این اساس ، این شعر کاملا متناسب با نماز عید فطر و به نوعی آماده سازی اذهان مستمعین برای مواجهه با خطبه هایی بود که چند لحظه بعد، حضرت آقا ، آن را ایراد می کردند! بنا بر این کسانی که می گویند، این شعر خوانی در آن روز و در آن مراسم، بی ربط بوده است با عرض پوزش، “بی ربط” می گویند.

نکاتی را هم که مقام معظم رهبری در خطبه دوم ایراد فرمودند مرتبط با برخی از مفاد آن شعر بود، که حاکی از تیزبینی شاعر در گزینش حوادث سال ۹۵ تا عید فطر بوده است ، از جمله :

-اشاره به دستاوردهای مهم سال مثل انتخابات سال ۹۶ ، راهپیمایی روز قدس، تهاجم قدرتمندانه موشکی سپاه به دشمنان و خصوصا تاکید بر حفظ این دستاوردها به مدد حفظ وحدت.

– تاکید بر کارهای بزرگی که دولت در پیش دارد با توجه محوری به تولید، اشتغال و اقتصاد مقاومتی.

-توجه جدی به خلل و فرج فرهنگی و اشاره مجدد به فرمان آتش به اختیار با محوریت کار فرهنگی خودجوش و تمیز و پرهیز از بی قانونی.

-مصایب جهان اسلام از بحرین و یمن و…

اما آن بخش از شعر که نگاه نقادانه به عملکرد دولت داشته است- که عرض کردم ، شاعر آنها را نه از زبان خود ، بلکه از نگاه رهبری بیان داشته بود – اینک آنها را بر می شماریم:

۱-اشاره به وضعیت اسفبار معیشتی مردم، خصوصا کارگران (در سال ۹۵):  در این باره رهبری نیز از این وضعیت کارگران و اقشار کم در آمد جامعه اظهار شرمندگي کرده بودند، در حالی که آقای روحانی گفتند: خدا را شکر که به همه وعده ها عمل کردیم و شرمنده مردم نشدیم!

۲- شاعر با اشاره به رفتار امام علی (ع) با برادرشان عقیل که درخواست سهم بیشتر از بیت المال داشت، به مفاسد مالی ای که به برادر آقای روحانی (حسین فریدون) منتسب است، گریزی زده است .

همچنین در دیدار چندی پیش هیات دولت با رهبری در پارچه نوشته بزرگی که در حسینیه امام خمینی (ره) نصب بود، به نقل از امام علی (ع) نوشته شده بود که حاکم باید فرصت حکمرانی را طعمه خود قرار ندهد! که مفاد آن، مرتبط با این بند شعر آقای مطیعی بوده است.

مضافا این که رهبری نیز مکرر فرموده اند که فرصت ۴ ساله خدمت، سریع خواهد گذشت … آن را قدر بدانید!

۳- شاعر از سند ۲۰۳۰ گفت ، که سندی تحمیلی از سوی غرب برای آموزش و پرورش ماست در حالی که تربیت ما باید از مکتب علی (ع) برگرفته شود.

در باره لزوم حذف این سند دو بار رهبری موکدا و صریحا مخالفت  خود را با اجرای این سند اعلام نموده ، از مراجعی که مسوولیت بررسی این سند را قبل از اجرایی شدن برعهده داشتند اظهار گلایه کردند. تا این که بالاخره دولت این سند را از شمول اجرا حذف کرد!

۴-شاعر از تحریم های برجا مانده پس از برجام و تصویب تحریم اخیر در سنای آمریکا گفت، که در هر دو مورد رهبری به طور روشن موضع گرفتند و آن را با “روح و جسم!” برجام مغایر شمردند و ضمن این که وجود چنین رخنه هایی در سند برجام را از نقایص مذاکرات برشمردند، دولت را موظف کردند که با این رفتار عهدشکنانه آمریکا برخورد متناسب نمایند .

۵- شاعر از برجام و تاکتیک “برد- برد” آن گفت ، که با توجه به وعده های بر زمین مانده رییس جمهور در باره پسا برجام، معلوم شد، این توافق “دو سر برد” بوده است ، منتهی برای آمریکا!

۶- شاعر از ضرورت ایستادگی “حسین گونه ” در برابر زورگویی دشمنان گفت و در حالی که آقای روحانی از “عاشورای امام حسین (ع) نیز درس مذاکره”! انتزاع و برداشت کرده بودند، مقام معظم رهبری ، چنین برداشتی از عاشورا را رد کرده ، آن را تخطئه نمودند!

۷- شاعر از لبخند فریبنده دشمن در میز مذاکره گفت، و در حالی که رهبری تاکید فرموده بودند که در مذاکرات به آمریکای عهد شکن، اعتمادی نیست و فریب خنده ظاهری او را نخورید، آقای روحانی در برداشت خود از اوباما، او را مودب و باهوش معرفی کردند!

۸- شاعر به حمله موشکی سپاه علیه تکفیری ها اشاره کرد و به فرمایش رهبری استناد کرد که :”ما به دشمنان سیلی خواهیم زد و آنها نمی توانند به ما سیلی بزنند ” و نیز به پدر موشکی ایران، شهید تهرانی مقدم اشاره کرد… و در حالی که مردم ایران از همه اقشار و مسئولان و جناح ها از همه طیف بندی های سیاسی از این اقدام (حمله موشکی) سپاه اظهار خوشحالی کرده، از آن اعلام حمایت کردند، اما آقای روحانی چندین بار توان موشکی سپاه را زیر سوال بردند و اقتدار دفاعی سپاه را به چالش کشیدند که متاسفانه مورد اخیر آن بلافاصله پس از حمله موشکی سپاه به داعش بوده است ، که با تعبیر “دولت تفنگ دار” درباره سپاه، اقتدار آن را در مقابل دولت خود یک خطر تلقی کردند!

اگر تصور کنیم که رسانه هایی که به این شاعر تاخته اند، واقعا با هدف دفاع از رییس جمهور در برابر توهین های! او بوده است، واقعا راه به خطا پیموده ایم. این رسانه ها -که عمدتا رسانه های اصلاح طلب هستند- در ادامه خط مخالفت طیفی از اصلاح طلبان افراطی و هنجار شکن با نظام و خصوصا معظم رهبری در فتنه ۸۸ و با شعار “مرگ بر اصل ولایت فقیه” و “انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است”، کماکان در صدد هستند بین مردم و رهبری شکاف ایجاد کنند. آنها در ۴ سال گذشته، در رسانه های خود سعی کردند دولت را در رویارویی کامل با رهبری معرفی نمایند و بی شک این سیاست را در دولت دوم آقای روحانی شدت خواهند بخشید، خصوصا که رهبری با طرح فریبکارانه “آشتی ملی” آنان در اواخر سال ۹۵ به صراحت مخالفت کرده اند.

به نظر حقیر، بزرگ کردن موضوع شعر خوانی آقای مطیعی، در رسانه های اصلاحات و دولت ، فقط یک هدف اساسی را دنبال می کند که به نظر می رسد بدان دست یافته اند، و آن چیزی نبوده جز تحت الشعاع قرار دادن حادثه ای!  که در مراسم راهپیمایی روز قدس افتاد.

آن حادثه می توانست حواشی و دنباله های زیادی داشته باشد به طوری که هفته ها موضوع بحث رسانه ها گردد!

اما به فاصله فقط سه روز پس از آن اتفاق، رسانه های دولت و اصلاح طلبان ، با پروراندن یک موضوع به مراتب بسیار کوچکتر از آن (شعرخوانی در عید فطر) ، کاری کردند که حادثه روز قدس به کلی به محاق رفت!

واقعا که اصلاح طلبان، در گیج کردن مردم استادند! آیا پشت پرده حادثه روز قدس ، آشکار خواهد شد؟ چه زمانی؟

انتهای پیام /