به گزارش ماسال نیوز؛ مسلم پورخلخالی ضمن یادداشتی نوشت:

چندی است که صحبت از واردات برنج خارجی در فصل برداشت در سطح کشور مطرح شده است. گفتار حاضر از دیدگاه آماری بصورت علمی به این سوال می‌پردازد که آیا نیازی به واردات برنج در این برهه از سال در فصل برداشت برنج می‌باشد یا خیر؟ و چه راهکاری برای حل مشکلات بازار برنج وکشاورزان وجود دارد؟

مصرف سرانه برنج مردم ایران حداکثر ۴۰ کیلوگرم در سال است. بنابراین مصرف ۸۰ میلیون نفر ایرانی برابر سه میلیون و دویست هزار تن (۳۲۰۰۰۰۰) در سال می‌باشد پس می‌توان گفت که مصرف ماهانه برنج با فرض برابر بودن مصرف در تمام ایام (عید نوروز مصرف افزایش پیدا می‌کند) ۲۶۷۰۰۰ تن می‌باشد.

تولید سالانه برنج درکشور بطور میانگین ۲۴۰۰۰۰۰ تن است. اگر میزان تولید سالانه برنج (۲۴۰۰۰۰۰) را تقسیم بر مصرف ماهانه (۲۶۷۰۰۰) کنیم نتیجه برابر با ۹ خواهد بود که بدین معنی خواهد بود که تنها تولید داخلی برنج می‌تواند ۹ ماه از سال مصرف کشور را تامین کند و کشور برای تامین کل برنج سال فقط به واردات ۸۰۰۰۰۰ تن برنج نیاز دارد که این واردات می‌تواند در ایام خاصی از سال که مصرف برنج افزایش می‌کند مانند عید نوروز تنظیم‌کننده بازار باشد و همچنین در ماه‌های گوناگون سال با واردات تدریجی ارقام متنوع برنج می‌توان ذائقه‌های گوناگون را راضی کرد.

برداشت برنج در استان‌های مختلف از ماه تیر الی آبان ادامه دارد و هیچ نیازی به برنج خارجی در این ماه‌ها در بازار احساس نمی‌شود بنابراین عملا نیازی به واردات برنج در این ۵ ماه از سال وجود ندارد همانطور که اشاره شد برنج داخلی توان تامین نیاز ۹ ماه از سال را بطور کامل دارد.

بحث دیگری که مطرح است قیمت برنج ایرانی در بازار بسیار بالاتر از برنج خارجی است، این امر را می توان اینگونه تحلیل کرد:

یکم: اینکه با توجه به کیفیت بالاتر برنج ایرانی و همخوانی با ذائقه مردم طبیعی است که هزینه بالاتری برای آن پرداخت گردد.

دوم: قیمت بالای برنج ایرانی هر چند تا حدی بخاطر کیفیت آن قابل توجیه است اما عامل اصلی آن بخاطر هزینه‌های بسیار بالای کشاورزی به روش سنتی در قطعات کوچک می‌باشد. متاسفانه قطعات مزارع برنج هر سال کوچکتر شده و تغییرکاربری پیدا می‌کنند با راه‌اندازی مزارع مکانیزه و تجمیع مزارع و کشاورزی بصورت جمعی و تعاونی می‌توان هزینه‌های تولید را کاهش داده و برنج مرغوب ایرانی را با قیمت مناسب روانه بازار مصرف کرد.

سوم: متاسفانه بخشی از قیمت برنج داخلی علاوه بر عوامل فوق مربوط به دلال‌های پشت پرده و محتکران می‌باشد که این امر را نیز می‌توان با آزاد کردن نسبی بازار حل کرد به این صورت که از یک طرف با واردات کافی و به اندازه نیاز بازار را فراهم کرد و از طرف دیگر با صادرات برنج ایرانی هم ارزآوری ایجاد کرده و هم بازار برنج ایرانی با ورود به مقوله صادرات رقابتی می‌شود و به این صورت از ایجاد بازار دلالی وکاذب جلوگیری می‌شود.

برنج ایرانی از لحاظ کیفیت از بهترین برنج‌های جهان است فرق عمده برنج ایرانی با برنج دیگر نقاط جهان این است که برنج‌های دیگر کیفیت را فدای کمیت کرده و فقط به افزایش راندمان کمی مزرعه توجه کرده و عمدتا به کیفیت پخت برنج توجهی ندارند بخاطر همین امر برنج ایرانی به کشورهای مختلف جهان از جمله: آلمان، استرالیا، کانادا، هلند، انگلستان، نیوزلند ،سوئیس، سوئد و امارات صادر می‌شود. پس با برنامه‌ریزی و بازاریابی صحیح بین‌المللی می‌توان بازار خوبی برای برنج ایرانی پیدا کرد و حجم صادرات را افزایش داد.