به گزارش ماسال نیوز؛ در دوره خلیفه سوم، مردم درباره تخلف یا فساد برخی از کارگزاران حکومت اعتراض می‌کردند. پاسخ خلیفه هم این بود که: «خبر ندارم!» یا «چنین خبری به من نرسیده است». اما حضرت امیر (ع) درباره این نوع مواجهه خلیفه، نظر دیگری داشت: «در هر جای حکومت اسلامی، هر جا که خورشید بر آن می‌تابد، اگر کارگزاران ظلم و فسادی بکنند ما در مورد آن‌ها مسئولیم. نمی‌توانیم بگوییم خبر ندارم. باید خبر داشته باشیم».
در نشست خبری اخیر سخنگوی دستگاه قضا، از حجت‌الاسلام اژه ای درباره چرایی محکومیت خبرنگار باغملک نیوز و همینطور پدر دانش آموز مستضعف باغملکی سؤال شد. سخنگو پاسخ داد «خبر ندارم!». و خطاب به خبرنگار گفت: این نوع سؤالات را یک هفته زودتر به ما برسانید که جوابش را بپرسیم!
نشست خبری مذکور، ۲۳ روز بعد از انتشار خبر محکومیت خبرنگاران برگزار شده بود. متأسفانه آقای اژه‌ای به‌جای پی بردن به نقص عملکرد دستگاهش در رصد اخبار، توپ را به زمین خبرنگار پرت کرد. فرض که اصلاً آن پدر محکوم نشده باشد یا به خبرنگاری ظلمی نرفته باشد. دستگاه قضایی لااقل برای رفع شبهه، باید در جریان این اشکال قرار می‌گرفت. با این اوصاف احتمالا اگر آن خبرنگار هم بی‌خبر بود یا سؤال نمی‌پرسید هرگز خبر به آن بالاها نمی‌رسید.
در این ماجرا، رسانه ها هم جزو بی خبرانند. قریب به اتفاق خبرنگذاریها و نارسانه های رسمی و غیررسمی، رادیویی و تلویزیونی و اینترنتی، نتوانسته اند از تهران روبرگردانند تا شهرستان و شهرستانیهای باغملک را ببینند.
«بی‌خبری» هیچ ارزش و جایگاهی در اسلام ندارد و در گفتمان انقلاب اسلامی هرگز تحسین نشده است. آینده را باخبرهای عملگرا خواهند ساخت. از جمله همین جوانان حزب‌اللهی و آتش به اختیار باغملک که از مظلومیت همشهری‌شان اگر چه چوپانی غریب بوده باشد بی‌خبر و بی‌عمل نماندند، همانطور که از جهاد فرهنگی در روستاهای دورافتاده هم غافل نیستند.
البته بی خبری معلول است. خبر شدن، اراده خبر داشتن میطلبد. وگرنه همین یک ماه قبل دیدم که چگونه دستگاه قضا یک خبر در فلان شهرستان را دید و برداشت و عاملش را پیدا کرد و دادگاهش را هم برگزار کرد؛ همه اینها فقط در عرض ۲۴ ساعت.
انتهای پیام/
