به گزارش ماسال نیوز؛ به نقل از امیرحسین ثابتی- رجانیوز: طی روزهای گذشته بحث «دیکته نوشتن» تیم مذاکره کننده هسته ای در ماجرای برجام خبرساز شده است. هفته گذشته نیز سید یاسر جبراییلی معاون سابق پژوهش خبرگزاری فارس در مناظره با مهدی رحمانیان مدیرمسئول روزنامه شرق به همین نکته اشاره و تاکید کردکه برجام حاصل همان چیزی است که از ماه ها قبل از توافق، یک اندیشکده امریکایی آن را منتشر کرده بوده است و عملا ظریف و تیمش هرچه طرف مقابل گفته اند را رونویسی کرده اند.

اما اولین بار آبان سال ۹۵ بود که سعید جلیلی مسئول سابق تیم مذاکره کننده هسته ای در دانشگاه شیراز به ماجرای «دیکته نوشتن» ظریف و یارانش در مذاکرات اشاره کرده بود: «آنچه ما در گفتگو ها بر آن تاکید داشتیم این بود که گفتگو محل دیکته نوشتن نیست. نباید اجازه داد دیکتاتورها مذاکرات را جایی برای دیکته منویات خود قرار دهند. اگر مذاکره جای انشا خواندن نیست جای املا نوشتن هم نیست!»

اما ماجرای املا نوشتن ظریف و تیمش در مذاکرات هسته ای چیست؟ آیا این موضوع فقط مستند به سخنان سعید جلیلی یا گزارش یک اندیشکده امریکایی است یا شواهد دیگری نیز برای تایید آن وجود دارد؟

لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه پاییز ۲۰۱۶ (مهرماه ۹۵) در گزارشی مفصل که در فصلنامه واشنگتن منتشر کرد، روایت جالبی از این موضوع مطرح می کند. روایتی که علیرغم گذشت بیش از یک سال از انتشار هیچ گاه توسط طرف ایرانی نیز تکذیب نشد. فابیوس بیان می کند که در برهه ای، سند محرمانه توافق شده بین ایران و امریکا به عنوان خروجی نهایی توافق لو می رود ولی در ادامه وقتی فرانسه خواستار اصلاح آن سند می شود، ظریف و تیم مذاکره کننده ایرانی ۳ روز در برابر آن مقاومت می کنند اما در نهایت همان اصلاحات را هم می پذیرند و خروجی نهایی توافق هسته ای بر اساس همان سند اصلاح شده  شکل می گیرد. به عبارت ساده تر، ۱+۵ املا می گفته و تیم ایرانی بعد از ۳ روز مقاومت! همان را می نوشته است:

“افشای وجود یک کانال مخفی مذاکرات دوجانبه میان تهران و واشنگتن به بروز درگیری لفظی شدیدی میان نماینده آمریکا و فرانسه منجر شد، اما نهایتا همین سند مبنای مذاکرات قرار گرفت، با وجود موافقت همه با مفاد این سند، این فرانسوی‌ها بوده‌اند که با آن مخالفت کرده و دیگر اعضای ۱+۵ را به اصلاح سندی واداشته‌اند که پیشتر بین تهران و واشنگتن مورد توافق قرار گرفته بود. این تغییر ناگهانی سند، با واکنش تند ظریف مواجه شده و او حتی تهدید کرد که ممکن است ایران به کلی از مذاکرات خارج شود. با این وجود طرفین نهایتا موافقت کردند که مذاکرات کارشناسی برگزار و این اصلاحات بررسی شوند.  نهایتا جلسه وزیران خارجه روز ۲۲ نوامبر ۲۰۱۳ برگزار شد و آقای ظریف پس از سه روز مقاومت، درخواست‌های جدید طرف مقابل را پذیرفت. (توافق ژنو)”