به گزارش ماسال نیوز؛ به نقل از رجانیوز: دستور هفته گذشته امام جمعه محبوب تبریز درباره برداشتن نرده‌های میان مردم و مسئولان درنماز با استقبال بسیاری از مردم و دیگر امامان جمعه مواجه شد. گرچه در سال های آغاز انقلاب به دلیل شرایط امنیتی و بنابر بر اضطراری که ناشی از موج ترور مسئولین بود این طرح اجرا گردیده بود اما متاسفانه درسال‌های اخیر تبدیل به یک نماد فکری قشری از مسئولین در جمهوری اسلامی شده بود. مسئولین انقلاب مردمی ایران در پایین‌ترین سطح خدمتی نیز گویا عادت کردند که حتی درنماز جمعه صف خود را از صاحبان اصلی انقلاب اسلامی جدا کنند.شاید در نگاه اول این حرکت خیلی ساده به نظر برسد اما روندی که در آن قرار است فاصله‌گذاری های مرسوم میان مسئولین و ملت حتی با یک نرده ساده از میان برداشته شود، نیز مورد توجه و مهم است. سال های ابتدایی انقلاب اسلامی به خوبی جایگاه نماز جمعه را آشکار ساخت. متاسفانه فریضه عبادی سیاسی‌ای که زمانی محل رجوع مردم برای اهداف انقلاب اسلامی بود؛امروز اثرش در جامعه کم رنگ میشود وبه نوعی از کارکرد اصلی خود فاصله می‌گیرد.
براین اساس نباید جمع‌آوری نرده‌های میان مردم و مسئولان درنماز را پایان راه دانست اگرچه همین موضوع هم شاید با مقاومت برخی مسئولان هر شهر روبه رو شود . بایدهایی که نیاز امروز تریبون های نماز جمعه است بسیار مهم تر از پرداخت های ژورنالیستی به مساله نماز جمعه است. نمازجمعه باید به محل رجوع مردم و ارتباط بی واسطه با مسئولین تبدیل شود و باید از طریق این تریبون موثر مشکلات صاحبان اصلی انقلاب اسلامی رفع بشود. چقدر خوب است مسئولین محلی در این نماز عبادی سیاسی به مشکلات مردم ولو به وسیله نامه آگاه شوند و پی گیر مشکلاتشان باشند حتی اگر برخی برای رفع مشکلاتشان به نماز جمعه ها رجوع کنند و یا فضایی برای عرضه گسترده محصولات فرهنگی جبهه انقلاب اسلامی ایجاد شود.
از طرفی رفع فاصله میان مردم و مسئولین نباید به تریبون نماز جمعه نیز تقلیل یابد و این حرکت صرفا یک نمادی است برای لزوم ارتباط بی واسطه کارگزران حکومت اسلامی بامردم. اگر چه در این سال ها به وضوح دیده شد که طبقه‌ای از کارگزاران که عملکردشان مسبب فاصله طبقاتی در ایران گردید و موجب شد حتی در سبک زندگی فاصله عمیقی بین دولت وملت به وجود آید؛ امروز مردم را از رقیب سیاسی خود با این جمله که اینها اگر بیایند بین خیابان دیوار میکشند به نوعی افکار عمومی را از مساله اصلی دور ساختند در حالی که با رجوعی به صحبت های رهبر معظم انقلاب در دهه هفتاد به خوبی میتوان دریافت که تفکر موسوم به لیبرال چه بلایی بر سر مردم آورده است و آنچه که از آن به عنوان نرده تعبیر میشود این عملکرد غلط مسئولین در جداکردن خود از ملت بوده است.
بازخوانی عتاب رهبر انقلاب به مسئولان دولت سازندگی با جملاتی از قبیل:
همچنین در سال های اخیر سیره و مواجه‌ی رهبرانقلاب در اتباط‌گیری بی واسطه با مردم به عنوان مثال در زلزله اخیر کرمانشاه و عبای خاکی ایشان خود موید این نکته است که رفتارهایی از قبیل “با کفش روی فرش رفتن” و استفاده از “خط ویژه” و درمان در بیمارستان های خصوصی گران قیمت و “خانه های بالاشهری لوکس” و “ثروت اندوزی” به جای خدمت رسانی امری خطاست و مسئولین هم باید به تاسی از رهبر انقلاب مشی گذاشته خود را جبران سازند.
در مجموع باید همه مسئولین و حتی کسانی که مردم را از دیوارکشی رقبا می‌ترساندند در اقتدا به اقدام امام جمعه تبریز نرده‌های بین خود و مردم را بردارند اگرچه در عمل بعید به نظر برسد.
