به گزارش ماسال نیوز به نقل از گیلانستان، قریب به یک سال از مدیریت مصطفی سالاری به عنوان نماینده عالی دولت در استان گیلان می‌گذرد. فرصت ۱۰ ماهه یعنی مهر ۹۶ تاکنون زمان مغتنمی بود تا جوان ۴۲ ساله دشتستانی نسبت به گشودن پاره‌ای از گره‌ها و رفع برخی از مشکلات مردمان رنج و برنج اقدامی مناسب داشته باشد.
اگرچه او در روزهای آغازین حضورش چنان وانمود کرد که از جنس مردم و در کنار مردم و برای کاستن آلام مردم در راستای سیاست‌های دولت تدبیر و امید آمده است، اما آنچه در این ایام منقضی مشاهده شد، او بیشتر به دنبال اهداف سیاسی با شعارهای عوام پسندانه و تهیه پشتوانه، برای سوابق مدیریتی خود می‌باشد.
دعوت از معاونان رئیس جمهور در افتتاح پروژه‌هایی همانند شب‌های روشن در پیاده راه فرهنگی رشت و افتتاح آکواریوم ماهی در منطقه آزاد بندرانزلی و چنین برنامه‌هایی به اذعان مردم حرکتی نمایشی و گواهی صادق بر روزمره‌گی و بی‌برنامه‌گی از سوی او و تیم همراهش می‌باشد.
باتوجه به مشکل اشتغال و بیکاری جوانان واژه‌های تکراری و آشنای بوم‌گردی و گردشگری او که گوش فلک را کر کرده، نتوانسته مرهمی بر زخم مردم خسته و رنج‌دیده این سامان باشد.
علی‌رغم وعده‌های پی‌در پی رئیس جمهور و معاونانشان مبنی بر افتتاح پروژه راه‌آهن قزوین- رشت در سال گذشته چنین بر‌می‌آید که سالاری نیز توان بهره‌برداری آن را در هفته دولت نخواهد داشت، لذا با وعدۀ دهۀ مبارک فجر از سوی دولت‌مردان به دنبال سپری شدن و امید دادن (بخوانید ناامید کردن) به مردم می‌باشند.
مصطفی سالاری با انتصاب بانوان و جوانان در پست‌های مدیریتی به مثابه دادن آب نبات بمنظور ساکت کردن اصلاح‌طلبان و گروه‌های سیاسی درصدد است انتخابات پیش‌رو را به نفع جریان همسو با دولت هدایت کند و آرای این دو قشر قابل توجه را در راستای اهداف دولت مدیریت نماید.
تعامل نداشتن مصطفی سالاری با نمایندگان سایر قوا همانند تعداد قابل توجهی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در شهرستان‌ها و نیز نمایندگان عالی قوۀ قضائیه در استان، سختی کار را بر او دوچندان کرده است.
عدم بهره‌مندی او از ظرفیت نماینده ولی‌فقیه در استان گیلان به این معنا است که او قصد دارد به تنهایی این بار را به سر منزل مقصود برساند. و بعید است که حنجره وکیل الدوله نیز (بخوانید وکیل الفتنه) بتواند راه سخت پیش‌رو را بر او هموار کند، و خلاصه می‌توان گفت که: مصطفی سالاری مرد این میدان نیست.
