به گزارش ماسال نیوز؛ سید هادی منفرد پیرامون حواشی ایجاد شده برای برنامه مانگه تاو نوشت:
تالشان همواره به نداشتن یک برنامه رادیویی و تلویزیونی مستقل معترض بودند. هر چند صدا و سیما گاهی برنامههای تالشی هم پخش میکرد اما داشتن یک برنامه ثابت آرزوی تالشان بود. محمود شکری نماینده فعلی تالش بزرگ هم به واسطهی همین احساس نیاز تالشان وعدهی پیگیری داشتن یک شبکهی مستقل را در شعارهای انتخاباتیاش گنجاند. اما شبکه مستقل تلویزیونی بدون داشتن زمینههای لازم یک شبکه رادیویی و یا تلویزیونی یک امر محال و غیر ممکن بود. پیگیریهای نماینده فعلی تالشان در نهایت منجر به تصویب برنامهی نیم ساعته برای تالشان شد و مانگه تاو ماحصل همین پیگیریها بود.
اما دیری نپایید که عدهای این برنامه را به توپ انتقاد گرفتند. حضور شکری در این برنامه و سپردن برنامه به داماد وی پاشنه آشیل برنامه شد و تمرکز منتقدین بر نسبت فامیلی کارگردان و نماینده فعلی قرار گرفت.
حالا اما زمزمههای مبنی بر تعطیلی مانگه تاو به گوش میرسد و منتقدان دیروز کارگردان مانگهتاو، امروز برای از دست نرفتن برنامه به تکاپو افتادهاند.
مردم و رسانهها حق دارند از برنامههای رسانه ملی و شبکه باران انتقاد کنند اما گاهی به نظر میرسد انتقادات به دور از دایره انصاف است. ماهها تا انتخابات تالش باقی مانده است با این وجود برخی که بر طبل فعالیت زودهنگام انتخاباتی میکوبند و ادعا میکنند حضور نمایندهی تالش در مانگهتاو تبلیغات و شوی انتخاباتی است. با این فرض باید کشور تعطیل شود و نمایندههای فعلی از خود حرکتی نشان ندهند تا نکند شائبهی انتخاباتی بودن حرکت آنها در اذهان آقایان متبادر نشود.
این برنامه را به یک کارگردان مطرح که از قضا داماد شکری هم بود سپردند و البته او در این زمینه موفق بود و امتیاز بالایی در نظرسنجیها صداوسیما نیز کسب کرده است.
اما رسولزاده قبل از آنکه داماد نماینده تالش رضوانشهر و ماسال باشد یک هنرمند مطرح و مشهور در حوزهی کاری خود است؛ برندهی بهترین فیلمنامه از جشنوارهی سینمای جوان (۱۳۶۷)، تا به سر حد نور (۱۳۶۸)، خزان در گیلان (۱۳۶۹)، فیلم برگزیده در جشنوارهی فیلمهای یک دقیقهای کشور کرواسی (نگاه شکسته ۱۳۷۷)، «ینده بدمله- تداوم» (۱۳۷۷)، جایزهی ویژهی جشنوارهی صدا و سیما، برای تدوین فیلم گریز (۱۳۷۸)، برندهی جایزهی بهترین کارگردانی و بهترین فیلم در جشنوارهی فیلم کوتاه غدیر (۱۳۷۹)، جایزهی ویژهی کارگردانی و تدوین جشنوارهی وارش (مازندران) برای فیلم «قشنگه روجم- روز قشنگ من» (۱۳۷۹)، جایزهی ویژهی هیئت داوران همایش سراسری سینماگران جوان (۱۳۸۰) و منتخب محیط زیست و مستندسازان در هجدهمین جشنوارهی سراسری سینمای جوان به خاطر فیلم خاک خیس (۱۳۸۰)، فیلم برگزیده در جشنوارهی موج به نام بقچه (۱۳۸۱).
این افتخارات قطعاً به خاطر داماد نماینده بودن به او تعلق نگرفته و نمیتوان توانمندیهای رسول.زاده را نفی کرد.
رسولزاده یک تالش است و طبیعتاً هر تالشی هم این برنامه را برعهده میگرفت با یکی از کاندیداهای حوزه تالش، رضوانشهر و ماسال نسبتی خواهد داشت! اگر این نسبت را ملاک تصمیمگیری قرار دهیم دیگر هیچ وقت تالشان چنین برنامهای در صدواسیما نخواهند داشت!
درهرصورت اگر قرار باشد رسولزاده این برنامه را اجرا نکند باید آقای رادمهر قول دهد که این برنامه با همان کیفیت توسط فرد دیگری اجرا شود که هیچ نسبتی با هیچکدام از کاندیداها نداشته باشد! شرطی که عملاً غیرممکن است!
ضمن آنکه در برنامه مانگه تاو فعلی به کارگردانی داماد نماینده فعلی، کسانی به عنوان شاعر و هنرمند در برنامه حضور پیدا کردند که برای برخی نامزدهای احتمالی مطرح فعلی بارها در جلسات انتخاباتی شعرخوانی و مجیزگویی کرده بودند و بسیاری که تقریبا هیچکدامشان منش سیاسی نمایندهی فعلی را قبول نداشتند به برنامه دعوت شدند. آیا چنین ظرفیتی در برای دعوت همه طیفهای سیاسی هنرمندان در کارگردان جدید هم وجود خواهد داشت.
اما اینکه رسولزاده را متهم به داشتن پرونده میکنند موضوع دیگری است که اولاً باید اثبات شود و خوب است بدانیم چیزی به نام “مفتوح بودن پرونده” از نظر حقوقی هیچ مبنایی ندارد و حتی درصورت وجود اتهام به هرکس نمیتواند تا قبل از صدور حکم و قطعی شدن، ملاک تصمیمگیری باشد و قطعاً این موضوع را جناب رادمهر میداند.
نکته پایانی اینکه برخی در حالی انتظار دارند که برای انتخاب مجری برنامه مانگه تاو با همه تالشان مشورت شود که هیچکس از صدا و سیما انتظار ندارد تا برای انتخاب مجریانش با مردم مشورت کند. مثلاً برای انتخاب مجری برنامه موفق نود مگر با مردم مشورت شده بود یا در برنامه پر مخاطب خندوانه برای انتخاب مجری با مردم مشورت شد که حالا برای یک برنامهی شبکه باران برخی انتظار مشورت گرفتن از مردم دارند؟! امروز مانگه تاو گرفتار انتقاد افرادی شده است که میخواهند همزمان دوزیست زندگی کنند. هم در آب باشند و هم در خشکی. هم برنامه مانگه تاو پخش شود و هم اینکه هیچکدام از هنرمندان طرفدار و نزدیک هیچیک از نامزدهای احتمالی انتخابات تالش بزرگ نباشند. امری که از نظر من محال ممکن است.
آقای منفرد عزیز با بخشی از نظرات شما در مورد آقای رسول زاده موافقم ایشان یکی از نخبه های حوزه هنر سینما بخصوص در کارگردانی و… هستند،و موافق نظر با برخی از هنرمندان مناطق تالش نشین که پای طوماری را امضاء نمودن هم نیستم چرا؟شما اگر به اسامی برخی از همین امضاء کنندگان ذیل آن طومار توجه داشته باشید،این افراد قبلا هم در حوزه های مختلف سازمان صدا وسیمای گیلان و سراسری یا سکان دار برنامه های تولیدی و برنامه های زنده یا در غالب راوی، مجری،کارشناس،پژوهشگرو… در جهت معرفی آداب و رسوم ،سنن قوم مظلوم تالش بودن،براستی در این امر مهم موفق بودن ؟؟؟خیر .
بنظرم معرفی ظرفیت ها و پتانسیل های فرهنگی وهنری وتاریخی و گردشگری و… قوم مظلوم تالش فقط خواندن چند خط شعر و یا پخش چند تصنیف تالشی نیست و دست اندرکاران محترم این رویه غلط را پیش گرفتن.حتی برخی از مجریان محترم برنامه های تالشی علم ارتباطات رانمی شناسند.بنظر مخلص هنرمندان عزیز خطه تالشان که
دغدغه خدمت به قوم مظلوم تالش را دارندباهم ،همصدا و ودر کناریکدیگر و از مناطق مختلف تالش با لهجه های مختلف زبان تالشی وبا ارائه کارهای فرهنگی کارشناسی شده و موثق و بامحتوا وبا بکارگیری از ظرفیت های جوانان مناطق تالش با روش ها وشیوه های نوین مجری گری و…. گردهم بیایند و از تمام پتانسیل های نیروی های انسانی متخصص در حوزه هنر استفاده شود نه فقط افراد خاصی .و به دور از هرگونه مسائل سیاسی و حزبی و قومی و قبیله ای فقط به معرفی فرهنگ غنی تالش بپردازند.