یک: نهضت جنگل، اشبه نهضت‌ها به عاشوراست. فقط در کتاب مهم «رویکرد تطبیقی به مطالعه نهضت‌های عاشورا و جنگل» بیش از ۴۰ مورد انطباق ذکر شده: محوریت یک شخصیت دینی در هر دو حرکت، نقش تطمیع و تهدید، سری که بریده شد و نزد حاکم ظالم زمانه برده شد، روضه‌ای که ممنوع شد، یادی که دوباره احیا شد و… .
دو: نهضت عاشورا را مردم و آیین‌های مردمی تداوم بخشیدند. طوفان اراده مردم، دیکتاتورهایی را که روضه را قدغن کردند در تاریخ دفن کرد اما پس از ۱۴۰۰ سال، شکوه اربعین را در زائران پنج‌قاره می‌شود دید.
سه: مهمترین برنامه سال استان درباره شخصیت میرزا کوچک باید مردم‌نهاد باشد؛ یک آیین مردمی. مراسمات رسمی محترم‌اند اما نخواهند توانست بار امانت کشیدن.
چهار: تجربه سال گذشته نشان داد حمایت‌های بیرونی، به حضور میرزا در متن شهرها و زندگی‌ها و دل‌های امروز منجر نمی‌شود. متولی این امامزاده، تنها اگر مردم همین دیار باشند حرمتش حفظ و جهانگیر می‌شود.
پنج: میرزا مرد میدان بود و جنگل و کوه و دریا. میزانسن یادبودهای چنین مردی، زیر هیچ سقفی نمی‌گنجد و میدان می‌طلبد. این ظرفیت را تنها خیابان‌هایی دارند که روزگاری، قدمگاه سردار استوار ایران بودند.
شش: پس از ماه‌های سختی که گذراندیم، امسال، فاطمیه به یاری نهضت جنگل و مادر به تماشای دلاور بی‌سر آمده است. می‌خواهند زخم‌های گیلان را التیام بخشند.
هفت: این برنامه دسته عزا و پیاده‌روی، و جمع شدن گرد مزار میرزا، که اول از همه، در سال‌های خفقان کلید خورده بود، می‌تواند ایده طلایی برافراشتن پرچمی باشد که سال به سال بالنده‌تر شود، عاشورای گیلان را بسازد و ویترین مهم گیلانِ آینده باشد.
هشت: جبهه فرهنگی یعنی همین. بسم‌الله بگوییم و همراه شویم برای شکوه این برنامه.
