مرحوم علی اشرف تدبیری معروف به تدبیرکار، سه دستگاه زباله سوز بدون دود مورد تأیید سازمان محیط زیست را ساخته بود. دستگاه هایی که نمونه‌ی آن در دنیا هم کم‌نظیر است. اما متأسفانه تنها یک دستگاه از سه دستگاه ساخته شده در سال ۱۴۰۱ به دلیل دیوانسالاری دست و پاگیر در گیلان پر از زباله نصب شد.
مابقی دستگاه ها همچنان خاک می خورند و مرحوم تدبیرکار نیز هشتم تیرماه امسال در حالی که خوشحال از نصب یکی از سه دستگاه خود بود درگذشت.
اکنون مخترع دیگری از گیلان باز هم دستگاه‌های زباله‌سوز بدون دودی ساخته است که قرار است در بخش کیاشهر شهرستان آستانه اشرفیه نصب شوند. این دستگاه ها هم تأییدیه سازمان محیط زیست را گرفته اند اما چرا چندین ماه پس از ساخت این دستگاه ها و در حالی که همه روستاها و شهرهای گیلان درگیر زباله هستند نصب و فعال نمی شوند؟
چه کسی باید این دیوار بلند موانع را بشکند؟ کدام مسئول باید پیگیر مسائل اینچنینی و شکست قفل ممانعت‌ها باشد.
کار جهادی امروز لقلقه زبان بسیاری از مسئولان شده است اما چرا این کار جهادی را از خودشان شروع نمی‌کنند؟ آقای استاندار! بسم الله! این گوی و این میدان!