به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال به نقل از روابط عمومی ۸دی خبر، حضور در راهپیمایی سیزده آبان امسال به دلیل مسائل پیش آمده در مذاکرات هسته ای، دخالت های مکرر آمریکا در امور کشورها بویژه کشورهای سوریه، عراق و یمن و همچنین حمایت های این کشوراز گروههای تکفیری و داعش مورد تأکید رهبر معظم انقلاب اسلامی گردید. ایشان توافق هسته ای را به معنی کنار گذاشتن شعار محوری «مرگ بر آمریکا» نداستند و بر سردادن آن تأکید مجدد داشتند.
این تأکیدات معظم له نه تنها باید آویزه گوش رسانه ها جهت فضاسازی لازم برای مردم می شد بلکه باید از سوی مسئولان کشور و استان نیز مورد عنایت ویژه قرار می گرفت.

اما در استان گیلان مسئولان ارشدی چون “استاندار محترم” و “معاون سیاسی اش” بر خلاف رویه ی سالهای گذشته به جای قرار گرفتن در محل جایگاه سخنرانی تصمیم گرفتند این بار از همان پایین جایگاه، سخنرانی ناطق مراسم را گوش دهند. انتظار رسانه های جمعی در این خصوص این بود که استاندار محترم ضمن قرار گرفتن در جایگاه نشان دهد که مانند همیشه نه تنها حضور فیزیکی در مراسم مردمی و جشن های ملی دارد بلکه خود را در جایگاه برگزار کنندگان مراسم قرار دهد.
این حرکت غیرمرسوم استاندار محترم و معاون سیاسی اش از سوی پایگاه خبری تحلیلی ۸دی مورد نقد قرار گرفت(+) و از تعبیر تحریم جایگاه توسط استاندار محترم و معاون ایشان استفاده شد.
ساعتی پس از انتشار مطلب از سوی این پایگاه خبری، یکی از معاونتهای اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان، احتمالا تحت فشارهای بعمل آمده از سوی استانداری طی تماسهایی خواستار تغییر تیتر مطلب منتشر شده در سایت شدند اما با توجه به گذشت زمان انتشار و رویت مطلب از سوی بسیاری از مخاطبان تغییر در عنوان مطلب ذکر شده به صلاح پایگاه خبری نبود لذا از تغییر عنوان ممانعت بعمل آمد.
آنچه که در این مدت از سوی مسئولان ارشاد گیلان در طی تماس های تلفنی با مسئولان این پایگاه مبادله شد تنها مباحثی دوستانه بود اما آنچه که پس از این رخ داد مایه بسی تأسف برای مسئولان ارشد فرهنگ و ارشاد اسلامی استان است و آن اینکه عصر پنجشنبه خبری در یکی از سایت های محلی! منتشر شد که خبر از تذکر مدیر کل محترم ارشاد به مدیر مسئول پایگاه خبری تحلیلی ۸دی می داد.
نکته مهم در این ماجرا این است که این سایت محلی! متن نامه مدیر کل محترم به مدیر مسئول ۸دی  را در حالی منتشر نمود که این نامه به دست مدیر مسئول نرسیده بود (و تاکنون نیز نرسیده است).
انتشار نامه منجر به جستجوی مسئولان پایگاه در کارتابل‌های الکترونیک، فیزیکی و همچنین نمابر دفتر شد اما هیچ نامه‌ای از سوی اداره کل ارشاد به دفتر نشریه نرسیده بود. اما چگونه نامه‌ای که به مخاطب اصلی آن نرسیده است در یک سایت محلی منتشر می‌شود؟

لازم به ذکر است که هر نامه یک فرستنده و یک گیرنده دارد و در صورت لزوم نیز با قید رونوشت برای افراد دیگر نیز ارسال می گردد، در این نامه عنوان فرستنده و گیرنده مشخص است و در انتهای نامه نیز رونوشتی قید نگردیده است، حال سوال اینجاست که این نامه که قاعدتاً باید یک نسخه از آن نزد ارشاد و نسخه ی دیگر در اختیار پایگاه خبری تحلیلی ۸دی باشد چگونه به دست شخص ثالث ( یک سایت محلی) رسیده است؟!

آیا مدیر کل محترم ارشاد گیلان اشراف کافی بر نهاد زیر مجموعه خود را ندارند؟ چرا باید یک نامه خصوصی از یک نهاد دولتی سر از فضای مجازی در بیاورد؟

سوال مهم دیگر این است که آیا اداره کل ارشاد گیلان بین مطبوعات و رسانه های مجازی مختلف تفاوتی قائل می شوند؟ آیا مسئولان این اداره کل، اطلاعات مختص به دیگران را در اختیار رسانه های نزدیک به طیف خود قرار می دهند تا آنها را پیروز میدان و کارزار رسانه ای موجود نشان دهند؟
از طرف دیگر همه اهل رسانه نیک می دانند که روال قانونی تذکر به مطبوعات از طریق هیأت نظارت بر مطبوعات است. ضمن اینکه براساس قانون مطبوعات، تلاش مسئولان نهادها جهت سانسور مطالب نشریات الکترونیک و مکتوب جرم تلقی می شود و قانون برای این کار مجازات تعیین کرده است. بنابراین از مدیر کل نهاد ناظر بر مطبوعات انتظار می‌رفت در ارسال یک نامه ارشادی (و نه تذکری) به یک نشریه دقت لازم صورت می گرفت تا انتشار آن منجر به برداشت‌های سو و کینه توزانه از سوی برخی سایت ها نشود.
ما امیدواریم که پاسخ مناسبی از سوی مسئولان محترم ارشاد در این رابطه دریافت نماییم.

انتهای پیام/