به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال، حضرت امام خمینی (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران آثار زیادی از خود به یادگار گذاشته است که چراغ هدایت امت او پس از رحلت آن بزرگوار بوده و هست و این آثار شاهراهی است که هرکس در آن گام نهد به سر منزل مقصود در زمینه های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، فقهی، عرفانی و حتی ادبی و … خواهد رسید. هم عالمی مُبَصِّر خواهد شد و هم زاهدی متنسک. یکی از کارهای ارزشمندی که پس از ارتحال آن حکیم فرزانه صورت گرفته است و از دست اندر کاران آن ها باید تقدیر و تشکر ویژه داشت تنظیم و نشر آثار حضرت امام (ره) است . یکی از این اثر جاودانه تهیّه وتنظیم کتابی است با عنوان «انتخابات و مجلس از نگاه امام خمینی ( س)» که در تابستان سال ۱۳۷۸ چاپ سوم آن صورت گرفته است. با عنایت به این که در آستانه ی دو انتخابات مجلس خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی در روز جمعه هفتم اسفند یک هزارو سیصدو نود و چهار هستیم برخود لازم دانستم فرازی از سخنرانی های معظم له را به خوانندگان ارجمند هدیه نمایم و برداشتی که بنده از آن داشتم درذیل اصل آن سخنرانی بیاورم اگر قصوری هست بدواً از روح بلند و ملکوتی آن حضرت استدعای استغفار دارم و همچنین خوانندگان محترم انتظار دارم بدلیل بضاعت مزجات علمی بر دیده ی اغماض نهند. اصل سخنرانی حضرت امام خمینی (ره) که در کتاب« انتخابات و مجلس از نگاه امام خمینی ( س)» صفحه ی ۱۹۳ درج شده است به این شرح است :

… بعد هم که انشاء الله می خواهید وکلا تعیین بکنید هرجوری وکیل که می خواهید برای هر محلی که می خواهید تعیین بکنید، وکیلی که جمهوری اسلامی را اعتقاد دارد، اگر وکیلی باشد که اینجایش پینه بسته از شدت سجده ولکن جمهوری اسلامی را نمی خواهد، این به درد شما نمی خورد و اگر وکیلی باشد که بدانید دشمن با رژیم منحوس بود و دشمن با آمریکا و شوروی بود لکن جمهوری اسلامی را نمی خواهد این وکیل را وکیل تعیین نکنید . وکیلی که تعیین می کنید آنی است که جمهوری اسلامی را عقیده داشته باشد، نه چهار روزی که حالا می خواهد وکالت بکند بگوید جمهوری اسلامی. ما یک نفر را داشتیم که می خواست وکیل بشود، می گفتند که این آدم در ایامی که می خواهد رأی بگیرد نماز می خواند، این جور نباشد، خودتان فهمیده باشید، بین خودتان زندگی کرده باشد، فهمیده باشید که مسیر همان مسیری است که شما دارید. اگر یک نفر آدمی باشد که تمام عالم را در تحت سیطره علمی خودش برده باشد لکن جمهوری اسلامی را نمی خواهد این را تعیین نکنید . تاریخ ۳/۳/۵۸

مخاطب حضرت امام (ره) در این جا کل جامعه ی مردم ایران است هر محلی در این متن بیانگر آن است که کل کشور جمهوری اسلامی را در نظر دارد با همه ی قبایل، قومیت ها، مذاهب اسلامی و حتی اقلیت های دینی اش . حضرت ایشان

شرط بسیار مهم نماینده ی مجلس شورای اسلامی را اعتقاد داشتن به نظام جمهوری اسلامی می داند یعنی جمهوریت و اسلامیت نظام . اعتقاد داشتن غیر از علم داشتن است یک دفعه این است که می دانیم جمهوری اسلامی است ولی کافی نیست باید اعتقاد داشت یعنی یقین کرد . اگر کسی به چیزی اعتقاد داشته باشد تمام هستی و مال و جان و آبروی خودش را برای آن فدا می کند. مانند شهدای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی که به اسلام، انقلاب اسلامی، شهادت، جهان اخروی، پیروی از ولایت و… اعتقاد داشتند و تمام هستی خود را در طَبَق اخلاص گذاشتند و برای حفظ جمهوری اسلامی فداکردند (روحشان شاد نامشان ماندگار) ولی کسی به چیزی علم داشته باشد هرگز این فدا کاری را برای او نمی کند دانستن غیر از اعتقاد داشتن است پس مردم باید نماینده ایی را انتخاب کنند که این خصیصه اعتقادی را داشته باشد واگر این خصلت در وجود او نباشد یا زمانی داشت ولی بدلایلی در حال حاضرآن را از دست داد مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی جای او نیست پس مردم باید در انتخاب دقت نمایند. نماینده ایی انتخاب نمایند که محب و فدایی جمهوری اسلامی باشد نکته ی دیگری که توصیه می نمایند بینش کافی در زمینه های مختلف سیاسی اجتماعی فرهنگی و… برای یک نماینده مجلس است . بنظر می رسد آنچه که در اینجا مد نظر است همان چیزی است که مقام معظم رهبری در چند سال اخیر اصطلاح «بصیرت» را بکار برده اند یعنی نماینده باید بصیر باشد نماینده ایی که انتخاب می شود جایگاه حقوقی بالاتری را از آن خود می کند نباید لغزش داشته باشد لغزش او سبب لغزش بسیاری از مردم خواهد شد در اینجا لازم است در این باره به یک داستان تاریخی اشاره نمایم: درکتاب گزیده ی منطق الطیرعطار به تلخیص و شرح حسین الهی قمشه ای صفحه ی دوازده آن آمده است که : « [ ابوحنیفه] روزی می گذشت. کودکی را دید که در گِل بمانده [ابوحنیفه به کودک] گفت: گوش دار تا نیفتی . (یعنی حواست را جمع کن به زمین نخوری) . [کودک] گفت: افتادن من سهل است ، اگر بیفتم تنها باشم، اما تو گوش دار، که اگر پای تو بلغزد همه ی مسلمانان که از پس تو بیایند، بلغزند.» این داستان کوتاه را می توان نمونه ایی کامل از یک بصیرت دانست که عقلای قوم باید بصیر باشند اگر بصیرت لازم را نداشته باشند خیلی ها را می لغزانند. وقتی در کشور، حادثه ایی باطل، در لباس حق، جلوه پیدا کرد و بسیاری از مردم را بر سر دو راهی قرار می دهد در اینجا بر نماینده فرض است خوب تشخیص دهد و موضع گیری شفاف و انقلابی و شجاعانه ابراز نماید و مردم را به سوی حق سوق دهد نه روزه ی سکوت بگیرد و منتظر بماند تا چه بشود و دستش را در مجلس به تبع دیگران بالا ببرد و یا پایین بیاورد. تصمیمی ژرف که بر آمده از خرد و عقل و وجود او است بگیرد. اگر بصیرت لازم را نداشته باشد که چگونه از جمهوری اسلامی و اهداف آن دفاع نماید زهد صِرف کیلویی چند می ارزد؟ به همین خاطر است که حضرت امام (ره ) عقیده دارد عابد زاهد پیشانی پینه بسته، از سجده بدون اعتقاد به نظام جمهوری اسلامی بدرد نمایندگی نمی خورد. منظور حضرت امام (ره ) این نیست که نماینده اهل عبادت نباشد بلکه نماینده جمهوری اسلامی باید مقید به اعمال عملی و احکام دینی و متخلق به اخلاق اسلامی باشد اما تنها عبادت،کافی نیست. خشکه مقدس بودن شروطی کافی برای این جایگاه نیست . حضرت امام (ره ) وقتی که واژه اینجا را در این عبارت بکار می برند به یقین با دستش به پیشانی که محل سجده گاه آدمی است اشاره می کند و این یاد آور شعر حافظ است « ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد» یا « آتش زهد و ریا خرمن دین خواهد سوخت» بنابر این نماینده ی زاهد بدون بینش و بدون بصیرت آتشی در زیر خاکستر است که در یک تصمیم نا بجا آتش به جان جمهوری اسلامی وتمام دست آوردهای خواهد زد .

تأکید موکد حضرت امام ( ره ) حفظ جمهوریت و اسلامیت آن است و حق هم همین است چون جمهوری اسلامی براحتی بدست نیامده است، گوهر گرانبهایی است که هزینه های زیادی برای او شده است به همین دلیل نگهبانانی استوار، شجاع دلیر، در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی، امنیتی و اطلاعاتی و… می طلبد نه مشتی افراد ترسو یا شیفته و وابسته به غرب و به شرق. این تأکید، خود پیامی محکم برای مردم و مسئولین و نامزدهای انتخاباتی دارد هرچند که نامزدهای انتخاباتی جز مردم هم هستند وهم در جایگاه مردم و هم در جایگاه نامزدهای انتخاباتی با جدیت بیشتری باید در حافظه ی خود، خوش جای دهند، چون خود حضرت ایشان فرموده اند « مجلس در رأس امور است» . کشورهای استکباری شرق و غرب از زمان شروع انقلاب اسلامی ایران نه در سال ۵۷ بلکه در سال ۴۲ بلکه باز جلوتر از آن هرگاه علمای اسلامی و آزاد مردان حرکتی بنام اسلام انجام داده اند مستکبرین علیه آنها قد بر افراشتند و موضع مخالف گرفتند و تا نابودی آن پیش رفتند و آن روش خصمانه ی آن ها، همچنان ادامه دارد. همانطوری که مجلس شورای اسلامی وظیفه ی قانون گذاری و نظارت برحسن اجرای آن را بر عهده دارد برای برخورد با دشمن هم باید برنامه داشته باشد و از هژمونی آنها نترسد و واهمه ای بخود راه ندهد بلکه جسارت رویا رویی و مقابله با ترفند های خصمانه آنها را داشته باشند. (البته این به معنی آن نیست که با دنیا تعامل نداشته باشیم) حضرت امام ( ره ) باز به مردم توصیه می نمایند افرادی پیدا می شوند بخاطر این که به جایگاه مجلس دست پیدا کنند دم دوستی با نظام می زنند و با این روش می خواهند وکیل شوند که در حقبقت دوست واقعی جمهوری اسلامی نیستند. ما در عرف به آنها دوستان نانی می گوییم نه جانی. به همین سبب است که ما دوستان را معمولاً به دو گروه نانی وجانی تقسیم می کنیم گروه نانی بقول شیخ اجل سعدی شیراز:

این دغل دوستان که می‌بینی / مگسانند دور شیرینی

تا طعامی که هست می‌نوشند / همچو زنبور گرد تو ‌جوشند

باز وقتی که ده خراب شود / کیسه چون کاسه‌ی رباب شود

ترک صحبت کنند و دلداری / معرفت خود نبود پنداری

بار دیگر که بخت باز آید / کامرانی ز در فراز آید

دوغبایی بپز که از چپ و راست/ در وی افتند چون مگس در ماست

راست خواهی سگان بازارند         کاستخوان از تو دوستر دارند……

بعضی از افراد فقط به این دلیل با کسی دوست می شوند که  از این دوستی سود و نفعی عایدشان شود و فقط در زمان داشتن پست و مقام ومنزلت وفادارند و در زمان گرفتاری و مشکلات سایه ی آنها هم پیدا نمی شود . در واقع مانند مگس هایی هستند که هر جا شیرینی باشد در آن جا جمع می شوند و وقتی تمام شد، پراکنده می شوند. این گروه، انقلاب اسلامی را تا آنجایی دوست دارند که خود پست و مقامی داشته باشند و از قِبَل آن به آلاف و الوفی دست یابند اگر موقعیت دست نداد و جایگاه خود را از دست دادند شروع می کنند به انتقاد و سپس دشمنی و عناد با نظام جمهوری اسلامی و بعد از آن به گوشه ایی از داخل یا خارج از کشور می خزند و تیر های دشمنی خود را بسوی مردم ایران نشانه می گیرند پس این گروه انقلابی نیستند انقلاب را وسیله ایی برای رسیدن به هدف دنیایی خود قرار داده اند . در اینجا باز حضرت امام (ره ) به کسانی عنایت دارند که به جمهوری اسلامی یقین داشته باشد . فلذا جمهوری اسلامی دوستی می خواهد که جانی باشند نه نانی . در موقع ضرورت مال و جان وحیثیت خود را در راه آن از دست بدهد و به خود شک و شبهه ایی هم راه ندهد . حضرت امام ( ره ) در بخشی از این توصیه ی دلسوزانه ی می فرمایند: «ما یک نفر را داشتیم که می خواست وکیل بشود ، می گفتند که این آدم در ایامی که می خواهد رأی بگیرد نماز می خواند » اینکه شخصی برای اخذ رأی نماز می خواند در حقیقت نماز خوان نیست. این شخص مصداق کامل یک منافق است چون مشخصه ی یک منافق کامل را در وجود خود جای داده است و در خلوت کاری می کند که با جلوت در منافات است لازم است بدانید منافق یا نفاق از نافقاءگرفته شده است و نافقاء لانه ی موش صحرائی است که دو در دارد از یک در دروارد می شود واز در دیگری بیرون می رود منافق نیز چنین شخصی است زیرا اظهار دینداری می کند ولی در باطن خلاف آن عمل می کند هر چند از نشانه های اول بندگی نماز است ولی بنده خدای خود باشد نه بنده رأی و شیطان. حضرت امام ( ره ) علاقه ای که به امت خود دارد ونصایح و وصایای ایشان پیامبر گونه وپدرانه وسخت مهربانانه است از سوز دل به مردم ایران توصیه می نمایند از منافقین بر حذر باشید تا شما مردم را فریب ندهند که از شما رأی بگیرند و وارد مجلس شورای اسلامی شوند مجلسی که صندلی های آن بر روی خون سرخ هزاران شهید گلگون کفن بنا نهاده شده است اجلال نزول کنند و تصمیماتی که نباید بگیرند می گیرند و برعکس تصمیماتی که باید نگیرند می گیرند و باز حضرت ایشان فرموده اند که: «منافقان از کفار بدترند » حضرت امام ( ره ) تکلیف مردم مشخص کرده است می فرمایند خودتان فهمیده باشید یعنی مردم باید بفهمند به چه کسی رأی بدهند «بین خودتان زندگی کرده باشد» یعنی کاملاً بر احوالات شخصی واجتماعی و… علم وآگاهی کافی داشته باشید مثل شما مردم، زندگی عادی و بر عرف معمول داشته باشند وتافته ایی جدا بافته نباشند سوابقی که از این شخص در ذهن دارید در ریل قطار انقلاب حرکت می کند یا خیر؟ و مسیرش مانند شما مردم در مسیر انقلاب و الی الله است یا خیر؟ در نکات پایانی حضرت امام ( ره ) همانطور که زهد صرف را رد می کند داشتن علم صرف را هم رد می کند بنظرمی رسدعلم و تقوارا لازم و ملزوم هم می داند بهترین نمونه اش را می توانیم یک مجتهد مثال بزنیم که هم عالم است هم زاهد . این دو ویژگی لازمه یک مجتهد است . حال در انتخاب نماینده مجلس این دو ویژگی را مردم باید در نظر داشته باشند یعنی نماینده هم باید دانش داشته باشد وهم بینش وبصیرت . بنابر این هر دوی اینها مکمل همدیگر هستند اگر کسی بینش اسلامی داشته باشد می تواند افسار دانش بی محابا را مهار کند تا او را به بیراهه نبرد امام خمینی در نامه خطاب به منتظری در عزل ایشان در تاریخ ۶ / ۱ / ۶۸ فرمودند : تاریخ اسلام پر است از خیانت بزرگانش به اسلام. وااسلام

سیروس سلیمانی

انتهای پیام/