به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال،  آقای ظریف و تیم همراهشان در کنار آقای صالحی زحمات زیادی کشیدند تا این مذاکرات به نتیجه برسد. از نظر فنی هم واقعا من درک نمی‌کنم انتقادات این دوستان به کدام بخش برجام است؟ می‌گویند ذخیره اورانیوم غنی‌سازی شده‌مان را کم کردیم، خب کرده باشیم، مگر دانشش را از ما گرفتند؟ این میزان را چه کسی غنی‌سازی کرده؟ خودمان، پس اگر لازم باشد باز هم می‌توانیم. بنابراین من اصلا قبول ندارم که بگویند ابعاد فنی برجام مشکل دارد یا به ضرر ما بوده است.
اظهارات امراللهی در حالی است که دولت یازدهم براساس توافق هسته‌ای، بیش از یازده تن اورانیوم غنی‌شده را از کشور خارج کرد. گفتنی است این میزان غنی‌سازی حاصل زحمت ده ساله متخصصان اتمی کشورمان بوده است و خروج آن از کشور نوعی خلع ید محسوب می‌شود.
به گزارش انتخاب، امراللهی افزود: در مورد نیروگاه اراک باید خدمت شما عرض کنم، مشکل همان جایی آغاز شد که طراحی این نیروگاه را تغییر دادند. اساسا قرار نبود، نیروگاه اراک تا این اندازه گسترده فعالیت کند. احداث نیروگاه اراک به این شکل و در این سطح از همان ابتدا هم اشتباه بود. متاسفانه برخی از دوستان برای نمایش‌های سیاسی، اشل این نیروگاه را گسترده‌تر کردند در اندازه‌ای که در سطح و توان ما نبود. نیروگاه اراک از همان ابتدا بر اساس استانداردها ساخته نشد، ما نیروگاه اراک را برای استفاده‌های کوچک‌تر مد نظر داشتیم که با گسترده‌تر کردن بی‌موردش باعث شدیم مشکلاتی این چنین پیش آید.
وی تصریح کرد: نیروگاه اراک یک اشتباه بود.
درباره این ادعای امراللهی نیز باید گفت: در دنیایی که آمریکا به نزدیک‌ترین متحدش یعنی رژیم صهیونیستی تنها ۲۵ کیلوگرم آب سنگین در سال می‌دهد، ایران به عنوان نهمین کشور تولیدکننده آب سنگین در دنیا به این محصول رسید و حتی توانست بیش از ظرفیت تعریف شده ابتدای کار – ۱۶تن – به میزان ۲۰ تن تولید آب سنگین با غنای ۹۹/۸۸درصد در سال برسد.
اظهارات آقای امراللهی، توجیه انگلیسی‌ها را به یاد می‌آورد که وقتی برای غارت نفت کشورمان آمده بودند، می‌گفتند: نفت چیز بد بو و به درد نخوری است، حاضریم آن را با خود بیرون ببریم.
رئیس اسبق سازمان انرژی اتمی در ادامه گفت: من برخلاف نظر منتقدان بر این باورم برجام، قرارداد خوبی برای ما بوده است و مشکلی هم از نظر فنی در آن نمی‌بینم، ضمن اینکه امتیازاتی که داده‌ایم، هیچ‌کدام غیر قابل برگشت نیستند.
گفتنی است قرار بود همه توافقات «برگشت‌پذیر» باشد و در صورت تخلف و بدعهدی طرف مقابل، جمهوری اسلامی ایران نیز از انجام توافقات خودداری کند ولی متاسفانه این «قرار» برقرار نبوده و بسیاری از آنچه که نقدا داده‌ایم قابل بازگشت نیست و یا این که بازگرداندن آن با تحمل خسارت‌های فراوان همراه است.
در حقیقت، در مقابل امتیازات نقد فراوانی که دولت یازدهم در اختیار طرف مقابل گذاشت، حتی وعده نسیه هم دریافت نکرد. در همین حال، تحریم‌ها نه تنها لغو که تعلیق هم نشده‌اند، دارایی‌های بلوکه، آزاد نشد، سوئیفت- مبادله بین بانکی – همچنان مسدود است. اجازه بیمه‌های تکمیلی و مکمل بین‌المللی که از ضروریات تجارت خارجی است، داده نشده است. تحریم مبادله دلاری کماکان پابرجاست. به هیچ شرکت خارجی اجازه سرمایه‌گذاری در ایران داده نشده و بسیاری از آنها اعلام کرده‌اند که از بیم مجازات آمریکا حاضر به سرمایه‌گذاری در ایران نیستند و علاوه بر این، آمریکا علاوه بر حفظ تحریم‌های قبلی، هر از چندگاه تحریم‌های جدیدتری نیز به بهانه‌های غیرهسته‌ای بر تحریم‌های هسته‌ای می‌افزاید.

کیهان

انتهای پیام/