به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال، کوروش رستمی در شماره‌ی اخیر هفته نامه‌ی استانی راه ۵۷ به شبهه‌ی بهتر بودن وضع مردم در دوران طاغوت پاسخ داده است:
به این متن دقت کنید:
«دیروز وقتی ۵۰۰۰ تومن دادم و یه باک ۵ لیتری بنزین خریدم و از پمپ بنزین تا خونه آوردم کلی خسته شدم ولی وقتی فکر میکنم اگر سال ۵۷ بود مجبور بودم با همین پول ۲۲ بشکه بنزین رو جابجا کنم کمی دلم آروم شد!»
این متن برای مسخره کردن انقلاب سال ۵۷ طراحی شده است. متن فوق در تلاش است چنین القا کند که “تورم و گرانی قبل از انقلاب نبوده و در این سالها بوجود امده !”
در پاسخ باید گفت برای بدست آوردن ۵۰۰۰ تومان در سال ۱۳۵۷ باید دو سال و نیم کار می‌کردیم!. در حقیقت ارزش پول در هر دوره ای متفاوت است و باید قیمت اجناس را با میزان حقوق دریافتی همان زمان سنجید. علاوه بر این، قبل از انقلاب و حتی تا سالها بعد از انقلاب مردم نه تنها به بنزین به آسانی دسترسی نداشتند بلکه تنها قشر اندکی می توانستند اتومبیل تهیه کنند. صفهای طولانی برای دریافت نفت در شهرها در قبل از انقلاب و اوایل انقلاب امری عادی بود.
بله، بنزین در سال ۵۷ هر لیتر ۱ تومان بود! اما حقوق یک کارگر روزمزد روزی فقط ۱۰ تومان بود! آنزمان چند درصد از مردم می‌توانستند در رفاه زندگی کنند؟ چند درصد مردم می‌توانستند مدرسه بروند!؟ سیستم ارباب رعیتی اجازه‌ی پیشرفت و حتی تحصیل به مردم عادی را نمی داد اما امروز در دور افتاده ترین روستاها، مدرسه و امکانات رفاهی توسط دولت فراهم شده است. در زمان شاه، ۱۰۵۰ روستای آباد داشتیم اما حالا ۵۹۰۰۰ روستای آباد که دارای برق و آب و راه هستند و اکثرشون دارای گاز و تلفن هم هستند.
رژیم شاه برای اداره‌ی ۳۰ میلیون ایرانی روزی ۶ میلیون بشکه نفت می فروخت و با اینهمه، همه‌ی اعضای خانواده مجبور بودند کار کنند! اما جمهوری اسلامی برای اداره‌ی ۸۰ میلیون جمعیت فقط روزی ۲ میلیون بشکه نفت می فروشد و با احتساب اینکه ارزش دلار به نصف کاهش پیدا کرده است می‌توان نتیجه گرفت درآمد کشور در زمان شاه ۱۲ برابر زمان فعلی بوده اما خدمات رسانی و آبادانی این دو قابل مقایسه نیست چون تمام پول ملت به جیب یک عده ی خاص، آمریکاییها و انگلیسیها سرازیر میشد!
نکته‌ی آخر اینکه تورم به تنهایی ملاک پیشرفت یا پسرفت اقتصادی نیست. چه بسا کشوری مثل عراق دارای تورم ۹ درصدی است اما از ابتدایی ترین امکانات رفاهی محروم است.
انتهای پیام/
مقایسه پیش از انقلاب با بعد از انقلاب مقایسه ایی مع الفارق است هرکسی وضعیت قبل از انقلاب را با بعد از انقلاب در زمینه های مختلف سیاسی ، علمی ، فرهنگی ، بهداشت و درمان ، عمران شهری وروستایی و…. بهتر بداند واین همه پیشرفت ها را نبیند یا خیلی در جهل است یا از وابستگان پروپا قرص حکومت طاغوت است . ولی آیا همه چیز مطلوب است ؟ هیچ مشکلی نداریم ؟ در پاسخ باید گفت : چرا ؟ کاستی داریم مشکل داریم . ولی این گونه بهتر جلوه دادن قبل از انقلاب با بعد از انقلاب را بسیار بی انصافی می دانم .
کدوم پیشرفت
ما تو هر زمینه ای عقب گرد داشتیم
اگر شاه هم بود با جلو رفتن زمان این پیشرفت ها که گفتی بدست می یومد شاید هم بیشتر
مهم اینه الان چه هستیم و کجا هستیم
..
ادم عاقل دنیای ۴۰٫۵۰ سال پیش رو با الان مقایسه میکنه بعد نتیجه میگیره حکومت قبلی داغون بود ؟ مثلا زمان شاه اینترنت نبود الان هست ! این یعنی شاه کم کاری میکرد؟ خیر باید در هر زمان نسبت ب وضع میانگین دنیا و کشور های همسایه مقایسه کنیم…….خیلی از مردم همین موضوع ساده رو درک نمیکنن…
[…] آیا زمان شاه وضع اقتصادی مردم بهتر بود؟! – پایگاه خبر… […]
البته این که نوشتید زمان شاه همه خانواده کار می کردند اشتباهه چون زمان شاه نتنها همه خانواده کار نمیکردند بلکه معمولا سرپرستای خانواده شش ماه سال هم بیکار بودند
سن من اجازه می دهد که در باره هر دو دوره سخن بگویم . من از منظر انسانی و اخلاقی ( انتخاب شاخص با شما خواننده محترم و حتی نویسنده مقاله ) دو فضای قبل و بعد را مقایسه می کنم و می بینم این شاخص به شدت پایین آمده است .
زمان شاه اگر این لحاظ مقایسه کنید بله این زمان بهتر است اگه این جور مقایسه کنید زمان الان بهتر از زمان حکومت امام علی(ع) پس باید گفت امام علی حاکم خوبی نبوده نه این طور نیست هر دوره را با امکانات خودش باید مقایسه کرد اول انقلاب یک نفر نمی توانسید به راحتی یک اتومبیل بخرد اما خرید خانه در آن زمان راحت بود به خصوص غیر شهرهای کلان اما حالا خرید یک اتومبیل راحت از خرید خانه است بله زمان حال امکانات زیاد است اما ثبات در بازار نیست ثبات که در بازار نباشد امنیت (اقتصادی)نیست امنیت اقتصادی که نباشد امنیت اجتماعی نیست یعنی هرج و مرج در کشور امیدوارم ثبات به کشور عزیزمان برگردد.