به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال، سید یوسف مرادی در  کانال تلگرامی پیاده رو نوشت:

محسن وزوایی و محمد عباس ورامینی که از آن درب نرده ای سفارت آمریکا در خیابان تخت جمشید تهران بالا رفتند، تاریخ برای آمریکا به دو قسمت تبدیل گشت، قبل از ۱۳ آبان ۱۳۵۸ و بعد از آن.
محسن و محمد عباس از جنوب شهر آمده بودند، از همان کوچه های خاکی نازی آباد و جوادیه، آمده بودند تا ۴۴۴ روز امپریالیسم مغرور آمریکا را تحقیر کنند.
دو روز بعد اما، دهها هزار کیلومتر آنطرف تر، محمد علی کلی، قهرمان افسانه ای بوکس، خطاب به ملت ایران جمله ای گفت، که همیشه می گفت، به خاطر آن جمله، تا ابد ، شرمگین ملت ایرانم. محمد علی گفته بود: با یک مشت دهان همه ایرانی ها را خورد می کنم.
مدت زمان زیادی نگذشت تا محمد علی به خاطر بر زبان آوردن آن جمله پشیمان شود، معصومه و ابراهیم دو دانشجوی تسخیر کننده لانه جاسوسی، که از شبکه cnn اسناد جاسوسی آمریکا را، که حاوی جنایت های بیشماری چون، کودتا، ترور، شکنجه و …بود، افشا کردند، محمد علی که پهلوانی تمام عیار بود، در مصاحبه ای با رسانه های آمریکا به خاطر گفتن آن جمله عذرخواهی کرد.
دوازده سال بعد، محمد علی به ایران آمد و در حالی که بغض گلویش را می فشرد، خطاب به ملت ایران، مجددا، به خاطر آن جمله، عذرخواهی کرد و گفت: شما حق داشتید…متاسفم، من را ببخشید…
حالا، محمد علی کلی، هم او که، می گفت : چون مسلمان است، نمی تواند با کشتارهای ارتش آمریکا در سراسر جهان همراهی کند و به همین خاطر، به پنج سال زندان محکوم شد، تمام عنوان های قهرمانی اش را از دست داد و چهار سال از بهترین سالهای قهرمانی اش را اجازه شرکت در هیچ مسابقه ای نیافت، اما حاضر نشد برای کشتار ملت مظلوم ویتنام ، لباس سربازی امپریالیسم آمریکا را بپوشد، در خاک آرام گرفته است.
محمد علی کلی، از آن جمله انسان های شاخص قرن بیستم در ورزش بود، که هیچ گاه همچون فوتبالیست های پستی چون پله، چشمانش را بر واقعیات جهان نبست!
پیشنهاد می دهم، اگر دوست دارید با زندگی، این پهلوان تکرار ناشدنی غرب، آشنا شوید، فیلم سینمایی “علی” ساخته مایکل مان را ببینید.
روحش شاد و یادش گرامی باد.

انتهای پیام/