شهیدان دانیار امامی و نادر اسکندری و شهید جاوید الاثر فردین شریفی سه تن از شهدای دفاع مقدس شهرستان ماسال هستند که در ۱۵ فروردین ماه به شهادت رسیده اند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ماسال، فرازی از وصیت نامه و زندگی نامه این شهیدان به شرح زیر می باشد:
شهید نادر اسکندری: از شهیدان روستای تاسکوه ماسال است که در ۱۵ فروردین ماه سال ۱۳۶۷ در عملیات والفجر ۱۰ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شهید نادر اسکندری در بخشی از وصیت نامه خود در تاریخ ۱۲ اسفند ماه سال ۱۳۶۶ نوشته است: «… پدر و مادر عزيزم اگر خداوند مرگ مرا در راه خودش، شهادت را پذيرفت. اصلاً گريه نکنيد. زيرا شهيد به قول امام عزيزمان گريه ندارد. چرا که گريه کردن شما دشمن را شاد و عدم آن دشمن را نابود مي کند…».
این شهید بزرگوار در بخش دیگری از وصیت نامه خود از خانم های فامیل می خواهد حجاب خود را بطور کامل حفظ کنند: «… دختر عموهايم حجاب خودتان را که کاملاً رعايت مي کرديد باز رعايت کنيد زيرا رعايت حجاب شما ضربه اي محکم براي دشمن است…».
شهید جاوید الاثر الاثر فردین شریفی: از شهدای روستای تاسکوه ماسال است که در ۱۵ فروردین ماه سال ۱۳۶۷ در عملیات والفجر ۱۰ به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر پاکش هیچ وقت به آغوش خانواده باز نگشت.
شهید فردین شریفی در فرازی از وصیت نامه خود در سوم اسفند ماه سال ۱۳۶۶ نوشته است:
«…. جهاد در راه خدا عبادت است شايد هم از بهترين عبادت ها چون خداوند خودش در قرآن كريم مي فرمايد اگر كسي در راه ما جهاد كند ما او را هدايت مي كنيم آري هر كس توفيق پيدا نمي كند كه در راه خدا جهاد كند و شهيد شود زيرا خداوند بنده خالص خود را انتخاب مي كند نه آنكه كفر بورزد. پدر بزرگوار و مادر عزيزم اين را بدانيد كه خداوند گلچين است گلي را مي چيند كه او را دوست داشته باشد و لايق چيدن باشد و آن گل فقط به او عشق بورزد و بس و تمام هستي اش را در طبق اخلاص گذاشته باشد و تمام وجودش براي او باشد و خداوند هرگاه خواست جان بنده مخلصش را بگيرد كه جان بنده مخلص چون من فداي او باد به (حضرت) عزرائیل مي گويد جان عزيزش را بايد خود من بگيرم…»
دانیار (دانیال) امامی: در آذر ماه سال ۱۳۴۶ در روستای چاله سرای شاندرمن به دنیا آمد.
۱۰ روز پس از تولد دانیار، پدرش درگذشت. این بود که مادر هم برایش پدر بود و هم مادر.
مادر (نیگار ماشی)(+) دانیارش را با سختی و محنت بزرگ کرد و به مدرسه فرستاد تا او را تبدیل به یک جوان رشید کرد که ضمن درس خواندن، نان آور خانواده شده بود.
دانیار براي كمك به تامين مخارج زندگي، بعد از تعطيلي مدرسه براي ديگران كار مي كرد.
با شروع جنگ تحميلي، دانیار با ثبت نام در بسیج، سه بار متوالی به جبهه اعزام شد.
آخرین بار در وصیت نامه ای خطاب به مادرش نوشت: «مادر گرامي! با تمامي بدبختي و سختي مرا بزرگ كردي تا روزي عصاي دستت شوم و شما را ياري كنم اما چكار كنم که اسلام عزيز در خطر است و خودم را براي پاسداري از دين اسلام آماده كرده ام».
شهید امامی سرانجام در آخرین اعزامش در منطقه سليمانيه عراق مجروح و از منطقه جهت مداوا به بيمارستان فياض بخش تهران انتقال داده شد و در ۱۵ فروردین ماه سال ۶۵ در ۱۹ سالگی به درجه رفیع شهادت رسید و پیکر پاکش در گلزار شهدای شاندرمن آرام گرفت.
