به گزارش ماسال نیوز؛ سید رسول منفرد دبیر اجرایی حشنواره عمار ضمن یادداشتی نوشت:

رایج است که توان اجرایی کاندیداهای ریاست حمهوری، به عنوان ملاک مهمی در نظر گرفته شود، اما چیزی که در این ۳۵ سال بیشتر، از آن ضربه خورده‌ایم مرحله قبل از اجرای طرح‌ها و پروژه‌ها بوده است. مسئله اصلی جمهوری اسلامی طراحی و تعریف طرح‌ها، با رویکردی غلط است. در این صورت، بهترین اجرا نیز نتایج سوء خواهد داشت.

مثال اشتغال؛ دولت می‌تواند برای رونق مشاغل، طرحی با رویکرد حمایت سرمایه‌داران بزرگ در نظر بگیرد. نتیجه این طرح، این است که ۱- توده مردم حداکثر کارمند سرمایه‌داران می‌شوند ۲-  تبعیض حاکم می شود و بسیاری از جوانان بااراده، از امکان رشد متناسب با توانمندی هایشان محروم می شوند ۳- افزایش قدرت سرمایه داران موجب افزایش قدرت چانه زنی و زمینه دخالت آنها در سیاست و لابی گری و مفاسد بعدی می شود و… .

در حالی که باید از ابتدا، طرح با رویکرد ایجاد فرصتهای عادلانه به توده مردم طراحی می‌شد.

البته گاهی اوقات مسائل اشتغال و بیکاری، از اینها ساده تر بوده اند. مثل یکی از رویکردهای غلط همه دولتهای اخیر که به جای اشتغال واقعی، سعی کردند با افزایش پذیرش دانشجو در مقاطع کارشناسی و بالاتر و ایجاد تاخیر در نیاز آنها به کار، رقم بیکاری را تا پایان دولت خود پایین نگه دارند! حالا هر چقدر این طرح افزایش دانشجویان آموزش عالی بهتر اجرا شود بحران شدیدتر خواهد شد!

مثال فرهنگی؛ برای مقابله با آسیب‌های اجتماعی، معمولا طرح‌های پرهزینه ای با رویکرد روشنگری در خصوص تبعات اعتیاد، طلاق و… تنظیم می شود. در حالی که برای مبارزه با این آسیب‌ها، باید طرح‌هایی با رویکرد تقویت نهادهای اصلی جامعه مثل خانواده، مسجد، محله، فرهنگیهای قومی و…  طراحی شود و پیشگیری کرد.

در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، بیش از هر چیز به کاندیدایی نیاز داریم که رویکردهای صحیحی داشته باشد، از اتکا به پتانسیلهای داخلی، تا رویکردهای ضدتبعیضی و ضدفساد تا فرصت‌شناسی و… . در غیر اینصورت، چهار سال بعد همین موقع، تنها اتلاف خودکرده فرصتها، فساد سیستماتیک و تبعیض‌های قانونی بیشتری را شاهد خواهیم بود.

***

بخش نگاه آزاد، بخشی ویژه انتشار یادداشت ها و مقاله های مخاطبین ماسال نیوز است. جهت درج مقالات خود با ۰۹۱۱۹۸۲۶۳۹۳ ارتباط بگیرد.

انتهای پیام/