به گزارش ماسال نیوز به نقل از تسنیم در هفته گذشته، چهره شهرها به‌ویژه شهر رشت به آلبوم عکس‌هایی تبدیل شد و حال و هوای شهر را تغییر داد.
با چرخشی در خیابان‌های شهر و با دیدن بیلبوردها و بنرهایی خاص، تنها این علامت سئوال را به ذهن متبادر می‌کرد که با وجود این همه احساس تکلیف در شهر، چرا با معضلات زیادی در حوزه حقوق شهروندی، محیط زیست، ترافیک و هزاران مشکل ریز و درشت دیگر مواجه‌ایم.
با احتساب این تعداد کاندیدای شورای شهر و طرفداران دو آتشه آنان که خود را مقید به قوانین می‌دانند پس چرا اندکی از حجم مشکلات شهروندی کاسته نمی‌شود؟
این آلبوم عکس‌های کاندیداها بیانگر افکار و منش آنان در سطح مدیریتی است یا در کسوت شهروندی هم به آن پایبند هستند؟
اگر از این همه کاندیدا بخواهیم یک روز، تنها یک روز بدون عایدات مالی در شغل و حرفه و تخصص خود به مردم خدمت رسانی کنند، آیا چنین روحیه‌ای را در آنها تداوم می‌یابد؟
با نگاهی گذرا به بنرهای تبلیغاتی و ستادها، هیچ گفت‌و‌گوی تخصصی در ارائه راهکارهای تغییر وضع موجود در شهر رویت نمی‌شود و نشست‌های ویژه هم ندارند.
ستادها تنها به پخش شیرینی و شربت و موسیقی می پرداختند؛ گویی شورای شهر برای جشن آماده سازی می‌شود نه حل مشکلات شهری.
وقتی به شعارهای تبلیغاتی کاندیداهای شهر می‌نگریم اصلاً وظایف و اختیارات شورا در این شعارها لحاظ نشده است؛ یکی خواسته متفاوت‌تر از همه باشد و با اسب در بنر تبلیغاتی خود وارد عرصه رقابت شده است.
دیگری می نویسد نگاهی نو به شهری نو؛ واقعاً این جمله در کدام حوزه اختیارات شورا است؟ یکی می‌نویسد فرزند راستین شهر رشت و یکی دیگر در جمله‌ای قصار نوشته است: “مره افتخاره که رشته شینم، رشتیم بهشت گیلان شینم”.
کاندیدایی در تصویر تبلیغاتی خود پازلی گذاشته و در معمایی پیچیده گل تقدیم می‌کند و کاندیدای دیگری خود را “مرد اخلاق” می‌نامد؛ نگاه آن دیگری کمی دقیق‌تر است و می‌گوید: “شهر من شعار نمی‌خواهد، من برای کار و اعتماد از دست رفته رشت آمده‌ام”.
کاندیدایی دیگر “خدمت ماندگار” را شعار تبلیغاتی خود تعیین کرده و در حرکتی جالب توجه کاندیدایی هم خود را ضد فساد و رشوه خوانده است، گویی در شورای شهر باید ضد ضربه و ضد آب و ضد تهمت هم باشی تا کرسی شورا را به‌دست بیاوری.
داوطلبی هم گفته “از شیفتگان خدمت است نه تشنگان قدرت”؛ گویا ادبیات بیشتر به‌کار رای آوری می‌آید تا تخصص و فعالیت و توانمندی در حل مشکلات که کاندیدایی در بنر تبلیغاتی خود نوشته: “حاشا که به جز درد تو حرفی نزنم”.
از منظر تیپ شناسی انتخاباتی و تخصص گرایی، روش‌های تبلیغاتی موجود در شهر کمکی به انتخاب فرد مناسب جهت راهی شدن به عمارت شورا نمی‌کند.
راه افتادن کارناوال‌های خودرویی در خیابان‌ها و برگزاری مراسمات شادی بخش در تالارها و گذاشتن آهنگ‌های فانتزی شاد از جمله اقدامات تبلیغی کاندیداهایی است که معمولاً سخنرانی‌هایشان احساسی, بدون برنامه و پشتوانه فکری بوده و حاوی وعده‌های پوچ انتخاباتی است که اصلاً در حیطه وظایف شورا نیست.
شورای اسلامی یک نهاد نظارتی و قانون‌گذار در سطح شهر رشت و شهرداری رشت است و اصل شورا به‌عنوان شیوه‌ای قابل اجرا در مدیریت سیاسی جامعه اسلامی پذیرفته شده و بر آن تاکید شده است.
در اهمیت شورا در اسلام همین بس که سوره‌ای در قرآن کریم با ۵۴ آیه به نام “شوری” نامگذاری شده است؛ قرآن شورا را به دو صورت معرفی می‌کند.
یک‌بار با تبیین خصایص مؤمنان و رهروان راه مکتب، اصل شورا را به‌عنوان یک خصوصیت جوشیده از ایمان و جامعه اسلامی معرفی می‌کند چنان‌که در سوره شوری آیه ۳۸ آمده است: “افراد شایسته با ایمان کسانی هستند که اجابت کردند ندای پروردگارشان را و امورشان را بین خود به شورا می‌گذارند”.
قرآن مجید در جای دیگر شورا را به‌صورت یک فرمان و دستور الهی بیان می‌کند و التزام به نظام شورا را بر پیامبر مقرر می‌دارد؛ بر احترام به دیدگاه‌ها و نظارت پیروان مکتب تأکید می‌ورزد و آن را یکی از خصیصه‌های رهبری و از رموز پیروزی می‌شمارد.
حال با این همه تاکید، به راستی افراد توانمند و نخبه در حوزه‌های مختلف برای شورای شهر را بر کدامین اساس و مبنا انتخاب شدند؟
گزارش از سارا ناصری
انتهای پیام/
