به گزارش ماسال نیوز به نقل از آستان‌خبر؛ از قدیم گفته اند که هر که را می خواهی بشناسی، یا با او معامله کن یا سفر کن. اما امروزه بهتر است بگوییم که اگر می خواهی آدم ها را بشناسی، برو کاندیدای شهر یا روستا شو!
این موضوع را گفتم تا بگویم که اگر کسی از من بپرسد که خاصیت انتخابات شوراهای اسلامی شهرها و روستاها چیست؟ در یک کلام خواهم گفت: شناخت دوست و دشمن واقعی برای شخص کاندیدا و دیگر هیچ! تا در این مرحله از زندگی خود، ضرب المثل «تا پول داری، رفیقتم، قربان بند کیفتم» را با پوست و گوشت و استخوان! لمس کند!!!
و اگر از نتایج آن، جهت تمرین دموکراسی! بین مردم شهرها و روستاها، مورد پرسش قرار بگیرم، خواهم گفت: «هیچ در هیچ!»
البته این «هیچ در هیچ گفتن» همینجوری و از روی شکم سیری! از دهانم خارج نمی شود و شاهد ادعایم، استفاده از فعل مجهول: «انتخاب شدن» بجای فعل معلوم: « انتخاب کردن» برای برخی از آزموده های دارای کارنامه کاملا مشخص! از طرف مردمی است که هرگز نقش و اراده خود در انتخاب آنان را باور نداشته و از زر و زور و تزویر! در انتخاب برخی از آنان خبر می دهند! البته حق هم دارند زیرا از نظر آنان کسانی که حتی توانایی انتخاب یک شعار انتخاباتی مناسب! برای خود، را ندارند! چه برسد به انتخاب شهردار و برنامه ریزی‌های و…!!! هیچوقت لیاقت انتخاب از طرف آنان را پیدا نمی‌کردند.
بهرحال این تمرین دموکراسی تواَمان با فوجِ عظیم! خرید و فروش آرا؛ آنچنان مرسوم و معمول شده که کسی زحمت ایجاد بدعت در آن را به خود راه نمی دهد! چون از دیدگاه کارشناسی مسئولان! اولا دخالت در کار خلق محسوب شده، بهرحال وقتی من راضی، تو راضی …. ناراضی! و دوما روند این دموکراسی اقتصادی! در این وضعیت سرسام آور بیکاری و رکود نافرجام گره خورده با برجام! نباید تغییر یابد تا خدای نکرده آمارهای ارائه شده جهت نشان دادن عملکرد برخی از حضرات! دستخوش تغییرات شود!
و اگر هیچکدام از موارد بالا نباشد، اصلا انتظار معقولی نیست که مسئولین حاضر که یک دستشان سپر است و در دست دیگرشان شمشیر؛ با دندان‌هایشان با این دلالان آرای مردم بجنگند!» و بقول آقای …! ظاهرا مردم یادشان نیست که در دولت های گذشته! به هیچ وجه انتخابات بمعنای واقعی امروزی! برگزار نمی‌شد و فقط با شیر و خط، اعضای شوراهای اسلامی، انتخاب می شدند!
بگذریم و کمی هم به یادآوری یادداشتهای گیله مردای در خصوص انتخابات اخیر، بپردازیم …
راستی مردم یادتان هست! که در همین چند ماه اخیر، از ائتلافات هویجوری! پرده برداشتم!! «ائتلافات به اسم تو و به کام من!» که اختلاف فاحش آرا نامزدهای آن، جوک سال شد!
و از «لوطی پَروَریسم» در هزاره سوم گفتم؟! امیدوارم که حداقل غوغای لوطیان! در شب قبل از انتخابات یادتان باشد! بنظر شما این لوطیان، شعار «ادامه تثبیت هویت شهری» کاندیدای موردنظرشان را دنبال می کردند یا خواستار تثبیت موقعیت شغلی خود در چهار سال آینده بودند!
و ای کاش یادداشت آخری ام نیز منتشر می‌شد که داستان «سی پست‌های» دچار خودبزرگ بینی «سی مرغ بودن» را برایتان شرح می‌داد که بعد از مشخص شدن نتایج انتخابات شورای شهر و ناکامی ائتلاف هویجوری پنجم! بر همه مسجل گردید که این تو بمیری! دیگر آن تو بمیری! نیست! و دیگر زنگ‌ها به صدا در آمده و بال شکسته جناب سیمرغ! دیگر نایِ پرواز دیگری را ندارد! بقول معروف: یک بار جستی ملخک، دوبار جستی ملخک، آخر بدستی ملخک! بر همه عیان گردید!
به هرحال با این انتخاب شدگان! پیش‌ینی می‌کنم که تا انتخاب شهردار جدید شاهد تکرار سیستم‌های ۲ – ۲ – ۱ ؛ ۲ – ۱ – ۲ و گاها ۲ – ۱ – ۱ – ۱ و سپس ۳ – ۱ – ۱ و در نهایت و بعد از کلی گروکشی های متداول! چشم مان به جمال سیستم ۴ – ۱ یا احیانا «۵ – ۰ !» روشن خواهد شدکه بعد از انتخاب شهردار، مجددا به سیستم ۳ – ۲ تبدیل و ماه‌ها به همین وضع برقرار، که بتدریج به ۲ – ۲ – ۱ و بعد به ۲ – ۳ تبدیل شود! و شاید ۱ به ۴ دیگری و برکناری شهردار و …
لذا به قول معروف «ائتلافات هویجوری» در شورای بعدی ادامه و در کمال یقین، دوباره شاهد ادامه «مدیریت هویجوری» خواهیم بود و باز دوباره ۴ سال بعد، روز از نو و روزی از نو!
و این سرنوشت محتوم مردمی است که در تکرار تاریخ سرنوشت خود، روی صدا و سیما را در پخش سریال‌های تکراری، سفید کرده‌اند!
و این داستان ادامه دارد…
انتهای پیام/
