به گزارش ماسال نیوز به نقل از جهان؛ مهدی نصیری مدیر مسؤول سابق روزنامه کیهان و نشریه صبح در یادداشت کوتاهی در کانال تلگرامی خود، نکاتی را در باب نحوه گفتگو با دشمن و بیانات آیت الله وحید خراسانی در دیدار رییس دفتر رییس جمهور متذکر شده اند. نصیری در این یادداشت می‌نویسد:
حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی (مد ظله العالی) در دیدار (پنج شنبه) با رییس دفتر رییس جمهور ضمن دعا برای موفقیت دولت و رییس جمهور فرمودند:
«باید همانگونه که خداوند به حضرت موسی فرمان داد که با فرعون با زبان نرم سخن بگوید ما نیز با جهان با زبان خوش صحبت کنیم. صحبت کردن با زبان خشن و تند و با روش‌های افراطی با جهان، خدمت کردن به اسراییل است.»
بنده از آنجا که چندین سال است در درس خارج فقه ایشان شرکت می کنم به خود حق می دهم به سبک و سیاق درسهای خارج حوزه که عرصه گفتگوی انتقادی شاگرد و استاد است، نکات و ملاحظاتی را پیرامون این بخش از سخنان معظم له عرضه بدارم:
جمهوری اسلامی در تمام این سی و هشت سال با کل جهان اعم از کشورهای غیر متعهد و جهان اسلام و کشورهای عقب نگهداشته شده آفریقا و آسیا و آمریکای جنوبی و عموم همسایگان خود با زبانی لین و دوستانه سخن گفته و خشونت کلامی و رفتاری با آنها نداشته است. زبان خشن و تند جمهوری اسلامی منحصر به اسراییل، آمریکا، انگلیس و در مقاطعی برخی از متحدان آنها مانند عربستان سعودی بوده است.
زبان تند جمهوری اسلامی با آمریکا و اسراییل و برخی پادوهای آنها عمدتا جنبه دفاعی و پیشگیری داشته و از باب رجزخوانی ای بوده است که دشمن را از فکر تجاوز و حمله به کشور که پیوسته بر طبل آن می کوبیده و سخن از روی میز بودن همه گزینه ها می گفته، باز دارد. به عبارت دیگر این زبان تند کاملا جنبه پیشگیری و دفاعی داشته که امری عقلایی و شرعی و منطبق با محتوای آن آیت قرانی است که:
وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيراً
و اگر خدا بعضى از مردم را با بعض ديگر (با جهاد و مقاومت) دفع نمی کرد صومعه ها و كليساها و كنيسه ها و مساجدى كه نام خدا در آنها بسيار برده مى شود، سخت ويران مى شد (عنکبوت/۴۰)
به بیان دیگر تجربه سیاست به خصوص در دنیای مدرن که جهانخوارانی بی رحم و مروت میدان دار آنند، نشان می دهد که آنچه بیش از هر چیز دشمن را بر تجاوز و حمله تشجیع می کند و امنیت ارضی و جانی و ایمانی و فرهنگی و اقتصادی یک کشور را در معرض خطر قرار می دهد، اظهار عجز و ضعف و عقب نشینی از مواضع شجاعانه و انقلابی است و در مقابل آنچه آنها را به عقب نشینی و انفعال وادار می کند، اظهار قدرت و به کارگیری زبان با صلابت و بدون لکنت و اعداد و تجهیز خود به سلاح و قوه در برابر تهدیدات آنهاست و تنها این راهبرد است که مانع از بروز جنگ و تجاوزگری جهانخواران می شود.
جمهوری اسلامی در یک سال و اندی اخیر تجربه برجام و بکارگیری دیپلماسی بدل از ایستادگی سرسختانه با آمریکا را داشت که همگان مکر و غدر دشمن در این ماجرا و زبان درازی و طلبکاری بیشتر او را شاهدیم. برجام اگر چه از جهاتی خسارت محض بود اما از این جهت که یک بار دیگر مثبت این ادعا بود که زبان و کنش نرم در برابر دشمن او را گستاخ تر و مهاجم تر می کند و مدافعان دیپلماسی بدل از انقلابی گری را مجاب کرد، دستاوردی مهم برای کشور و نظام به شمار می رود.
سیاست و زبان تهاجمی جمهوری اسلامی در برابر آمریکا و چند کشور پادوی آن، در واقع منطبق با این رهنمود امیرالمؤمنین علیه السلام در برابر لشگر معاویه است که حضرت به یارانش فرمود اگر در جهاد با دشمنتان پیش دستی نکنید، متحمل شکست و زبونی خواهید شد چرا که هر قوم و مردمی اگر از دشمن خود غفلت کند و حمله پیش دستانه به آنان نداشته باشد، باید در درون خانه و کشورش با دشمن مواجه شود که البته چنین نبردی سرنوشتی جز شکست و خواری ندارد. (فَوَ اللَّهِ مَا غُزِيَ قَوْمٌ قَطُّ فِي عُقْرِ دَارِهِمْ إِلَّا ذَلُّوا)
زبان تند جمهوری اسلامی در برابر آمریکا و اسراییل عمل به این توصیه امیرالمؤمین علیه السلام است و نه از سر میل به تجاوزگری و یا حتی ماجراجویی بی حاصل و زیانبار . و نیز باید بر این مورد افزود حضور مستشاری و بعضا عملیاتی ایران در سوریه و عراق و لبنان را که همگی جنبه پیشگیری و دفاعی داشته و برای ممانعت از حضور دشمن در مرکز و اندرون وطن و ایران اسلامی است.
در هر صورت ضمن پوزش از پرگویی، برای آن مرجع عالیقدر که همواره مدافع نظام جمهوری اسلامی بوده و تضعیف آن را حرام می دانسته اند، آرزوی صحت و سلامتی و طول عمر با عزت برای خدمت به اسلام و تشیع را دارم.
