جعفری در رابطه با عادت یادداشت‌نویسی از کودکی می‌گوید: عادت به یادداشت‌نویسی از دوران کودکی و از زمان پیش از انقلاب در من وجود داشت. در آن زمان وقتی با پدرم به روستاهای اطراف می‌رفتیم، مشاهدات را در قالب یادداشت می‌نوشتم. در آن هنگام، ۲۰۰ روستای استان چهار محال و بختیاری نه آب و برق داشتند، نه امکانات زندگی و غذا. صدای مردم روستاها هم به جایی نمی‌رسید. تنها سپاه‌دانش‌ها بودند که در روستاها حکومت میکردند. اعضای سپاه دانش دیپلم داشتند که گاه فساد هم میکردند و رشوه هم می‌گرفتند. حتی روستاهایی بودند که حمام و مسجد نداشتند، آداب و رسوم مسلمانی در این روستاها انجام نمی‌شد. در اولیات دین خود مانده بودند. من این مسائل را که می‌دیدم، از دوران ابتدایی در قالب یادداشت می‌نوشتم. یادداشت‌های خوبی در این زمینه داشتم.
او با اشاره به کتاب «دارساوین» ادامه داد: این کتاب مبتنی بر یادداشت بود، با صحبت‌هایی که با آقای علامیان داشتم، مطرح شد که این یادداشت‌ها مربوط به دوران پیش از انقلاب و در زمان مسئولیتم در بیت امام(ره) است، به همین خاطر علاقه‌مند بود که روی این یادداشت‌ها کار کند تا در قالب اثری منتشر شود. علامیان با علاقه کار را انجام داد که در نهایت یادداشت‌ها در قالب «دارساوین» منتشر شد. در دارساوین دست من به عنوان راوی و نویسنده یادداشت‌ها بسته بود و باید مبتنی براین یادداشت‌ها صحبت می‌کردم.
سرتیم حفاظت از بیت امام(ره) در بخش دیگر صحبت‌هایش به خاطراتش در محضر امام(ره) اشاره کرد. او با اشاره به شیرین‌ترین خاطراتش از این روزها، مردم‌داری و توجه به آحاد ملت را از جمله ویژگی‌های پررنگ در رفتار امام(ره) دانست. او همچنین به ساده‌زیستی امام(ره) اشاره و اضافه کرد: وقتی امام از دربند به جماران رفتند، خانه‌ای محقری برای امام(ره) تهیه شده بود. باغی در پشت این خانه بود که مهندسی سپاه در آن منزل سپیدی با بتون ساخت که ضد بمب بود، اما امام(ره) حاضر نشدند که نه تنها در این خانه زندگی کند که حتی در باغش قدم بزند، در همان ایوان کوچک خانه معمولاً قدم می‌زدند.
بخش دیگر صحبت‌های جعفری به خاطراتش از جبهه‌های غرب و جنوب اختصاص داشت. حضور احمد متوسلیان، نقش شهید محمدابراهیم همت، کارشکنی‌های بنی‌صدر و… از جمله موضوعاتی بود که در این گفت‌وگو مطرح شد.
تسنیم
