به گزارش ماسال نیوز؛ هنوز جوهر برگزاری ۲ مزایده حاشیه دار در خصوص واگذاری بیش از ۶ هزار هکتار از جنگل های بکر و دست نخورده شهرستان ماسال به بخش خصوصی توسط اداره کل منابع طبیعی گیلان طی ماه های اخیر خشک نشده بود که خبرها از تبدیل شدن برخی از ییلاقات ماسال به پارک جنگلی و واگذاری یکی از ییلاقات ماسال به فردی غیر بومی برای احداث هتل حکایت میکند. لذا این تصمیم پر حاشیه در خصوص واگذاری پشت دست انفال عمومی به عده ای سرمایه دار آن هم در قالب قانون از چند حیث قابل تامل و پیگیری است:

۱-مسولان منابع طبیعی باید بدانند این اراضی و جنگلها میراث آنها نبوده که صدها کیلومتر دورتر، در اتاق های خود، پشت درهای بسته، روی صندلی های مدیریتی شان بنشینند و هر طور که خواستند برایش تصمیم بگیرند! بلکه آنها صرفا نگهبان این منابع ملی هستند و اگر نمی توانند با اقتدار از سرمایه های ملی در برابر یقه سفیدان و مدیران بالادستی محافظت کنند بهتر است بروند جای دیگری مشغول به خدمت شوند.

۲- خود منابع طبیعی سالهاست به بهانه حفاظت از جنگل ها با اصرار بر سیاست غلط کوچاندن اجباری بومیان و دامداران منطقه ضمن افزایش ضریب بیکاری و کاهش تولیدات دامی که می توانست با مدیریت صحیح یک فرصت برای برند سازی محصولات لبنی ناب ماسال باشد، دست وارثاران حقیقی این اراضی که جزو تولیدکنندگان و مولدان کار و ثروت و نگهبانان بی مزد و مواجب جنگل بودند را قطع و خوش نشینان و غیر بومیان غریبه با طبیعت را از طُرق مختلف جایگزینشان کردند که تبعاتش را همه مردم ماسال لمس کرده اند. حال با این واگذاری عظیم که زیست بوم طبیعی و فرهنگ و خاطرات نوستالژی ماسالیان را تواماً زیر چکمه های قدرت سرمایه داران له خواهد کرد چگونه و با چه تدبیری جنگل محفوظ خواهد ماند؟!

۳-اگر یک جوان روستایی ماسالی بخواهد یک قطعه زمین آبا اجدادی اش را از حضرتتان اجاره و در قالب اقامتگاه های بوم گردی ضمن حفاظت از اراضی اقدام به بهره برداری از آن نموده و ایجاد اشتغال کند به سختی با وی مخالفت میکنید که مبادا به منابع طبیعی آسیب برسد، اما این چگونه است که کل جنگل ماسال را دارید به ثَمن بَخس به کسانی که پول و زورشان زیاد و دست به جیبشان عالیست واگذارمیکنید؟!

۴- حقیقتا سهم مردم ماسال از سرمایه جنگل و طبیعت این شهر کدام است؟ ماسالی که نه صنعت دارد، نه کشاورزی مکانیزه و نه دامداری و صنایع تبدیلی وابسته به آن، جوانش به چه کسی و کجا پناه ببرد؟ شما که دام و مرتع را از او گرفته و اکنون هم که در حاشیه جاده ییلاق اگر قرار باشد با فروش چند عدد چای و بلال گذران زندگی کند حضرات منابع طبیعی بجای ساماندهی و کمک به وی روزی چندصد بار با انواع توهین و تهدید به او تذکر میدهند که هرچه سریعتر باید بساطش را جمع کند که مبادا طبیعت آسیب بببیند. ولی اگر کل منابع طیبعی ماسال به یک شخص سرمایه دار واگذار گردد آب از آب تکان نخواهد خورد! آیا این تبعض و ضعیف کشی نیست؟! آیا این است دستاورد انقلاب ما ؟

۵-در همین باد و آتش سوزیِ ابتدای سال جنگل های ماسال، بسیاری از خانه های بومیان ییلاقات ماسال تخریب شد که جنابتان اجازه بازسازی و مرمت آنها را نداده که مگر زمین خواری صورت گرفته و جنگلی تخریب گردد! ولی همزمان شخصی که هزار پشتش با ییلاق غریبه است بهترین بناها را که سازه آن هیچ سنخیتی با طبیعت ندارد در ییلاق احداث میکند و کسی به او نمی گوید بالای چشمش ابروست!

آقای مدیر کل به خودتان بیایید! حقیقتا شما خودتان میدانید چه میکنید؟ لطفا قدری به خودتان زحمت داده تصاویر چند سال قبل ییلاقات را با وضعیت فعلی آنها قیاس کنید تا بینید مدیریت شما چه بلایی بر سر ما آورده است! شب میخوابیم صبح بیدار می شویم میبینیم یکی به تعداد کلبه های دیروز اضافه تر شده است. انگار زاد و ولد میکنند!!! جالب است بدانید کارگردان تمام این ماجرا عده ای خاص هستند که با واسطه هایی که همه میدانند میروند میسازند و می فروشند و کیفش را می برند ولی کسی که چند پشتش آنجا خانه دارد اجازه تعمیر دستشویی و مرغ دانی اش را ندارد! شما اسم این کار را چه میگذارید؟
عالی جناب مدیر کل؛ آخر ولنگاری نیز حدی دارد! مردم تا کی باید تحمل کنند؟ تا کی ببینند ودم نزنند؟ ما انقلاب کردیم که دیگر این تبعیض ها را نداشته باشیم وگرنه این همه خون ها برای چه ریخته شد؟

۶-اگر کل ساکنان واقعی ییلاقات ماسال را ۱۰۰۰ خانواده که هرگز چنین نیست فرض کنیم و هر خانه ییلاقی بطور متوسط ۲۰ متر مربع باشد عملا ۲۰هزار متر مربع(۲هکتار) از کل ییلاقات ماسال در بخشی از سال در ید مردم می باشد که استخوان در گلوی اداره منابع طبیعی شده است. حال شما بیایید ۴هکتار را با ۶هزار هکتار قیاس کنید ببینید اصل ماجرا و پشت پرده این واگذاری عظیم چیست؟!

۷-جزئیات طرح مثلا کارشناسی شده اداره کل منابع طبیعی برای جنگل های ماسال از ساخت کافی شاپ و رستوران و پیست دوچرخه سواری و بسیاری از این قبیل امور خبر میدهد که لازم است خاطر نشان گردد که مردم از تهران و شیراز و اصفهان و بندر عباس و چابهار و … این همه راه را نمی آیند که در فلان کافی شاپ ییلاقات ماسال یک فجنان قهوه بنوشند! آنها فقط و فقط بخاطر جنگل های بکر و دست نخورده ماسال و سبک زندگی سنتی بومیان منطقه است که به اینجا می آیند نه رستوان و کافی شاپ! البته امکانات برای ییلاقات لازم است که در ادامه عرض می شود.

۸- خاطره سکانس های تلخ ویرانی طبیعت ناب رودخانه استراتژیک خالکایی ماسال و بخشی از بام سبز و بهره برداری پشت پرده عده ای خاص از این پروژه ها به بهانه توریستی کردن شهر که عواقبش چند دهه بعد نمایان خواهد شد برایمان درس بزرگی شد تا خودمان از طبیعت و سرمایه های شهرمان حفاظت کنیم پس ضمن تقدیر از هوشیاری مردم و درخواست جد از مسولین ماسال برای اعلان مواضع خود، لازم است بدانید در صورت ادامه روند سیاستهای غلط منابع طبیعی تمکین و همراهی مردم ماسال نسبت به قوانین سلبی آن اداره ممکن نخواهد بود.

۹-پر واضح است هیچ عقل سلیمی از رشد و توسعه و توریستی شدن شهرش و ایجاد اشتغال و کسب درآمد برای جوانان و خانواده ها بدش نمی آید. اما اگر قرار است این رشد و توسعه یافتگی به نام جوانان بیکار ماسال و به کام عده ای دیگر باشد قدری جای نگرانی دارد. لذا پیشنهاد میشود این طرح اصلاح شده و بجای نفوذ عده ای خاص در دل جنگل منفعت عامه مردم و حفظ مراتع و منابع ملی بشرح ذیل مد نظر باشد:

الف) جاده منتهی به ییلاقات ماسال تعریض شده و در طول مسیر مکان هایی که مستعد ایجاد استرحتگاه و کمپ های اقامتی هستند شناسایی و در قالب اجاره های غیر قابل واگذاری به بومیان واقعی همان نقطه تحویل و طبق مفاد قرارداد از آنها امکانات مورد نظر مطالبه گردد. (مکان نمایی ۱۰۰ نقطه و برای هر مکان اشتغال به کار مستقیم ۲ نفر)

ب) روستاها و مکان هایی که در مسیر ییلاق دارای ویژگی منحصر به فرد گردشگری بوده یا مستعد ایجاد هرگونه امکانات رفاهی خاصی هستند با نظارت منابع طبیعی برای ایجاد امکانات در اختیار جوانان بومی همان محل قرار داده شود تا طبق تفاهم نامه های زمان دار توسط خود آنها و خانواده شان به بهره برادری برسد.( ۵۰ اقامتگاه و برای هر مکان اشتغال به کار مستقیم ۵ نفر)

ج) در خود ییلاقات به بومیان اصیل و واقعی و نه خریداران و خوش نشینان مجوز درجا سازی و تجهیز کلبه های چوبی در قالب متل داده شود و مکان های سرویس دهنده دارای کد شناسایی و مجوزهای لازم با قابلیت پیگیری و نظارت مستمر و غیر قابل فروش یا واگذاری باشند. ( ۴۰ متل و برای هر مکان اشتغال به کار مستقیم ۵ نفر)

همچنین از طول مسیر یک نقشه جامع تهیه و نام و نشان اقامتگاه ها با قابلیت منحصر به فردی که برای آنجا پیش بینی شده و نوع خدمتی که ارائه میدهند قید گردد. از طرفی حفاظت از جنگل ها و بذرباشی و کاشت نهال هم به همین روستائیان و بومیان واگذار گردد تا همزمان با ایجاد اشتغال با کمترین هزینه به بهترین نتیجه منجر گردد. با این کار در یک حرکت مردم محور ضمن حفظ اصالت و فرهنگ تاش زبانان ماسالی جنگلها از دست زمین خواران و سرمایه دارن حفظ و تعداد زیادی از جوانان بیکار ماسال مشغول به کار خواهند شد طوری که اگر این طرح درست اجرا شود ماسال طی چند سال آتی هیچ بیکاری نخواهد داشت.

۱۰-مخلص کلام اینکه ماسال را کسی نساخته است معمار حقیقی این بهشت بی مثال خود خُداست و وارثانش مردم غیور و رنج دیده ای هستند که با همه احوالاتش می سازند و می سوزند. پس لطفا نه شکم هایتان را صابون بزنید نه از برای منافعش برای حضرتتان کیسه ای بدوزید چون تالش ماسالی غیرت دارد؛ مالش را میدهد، جانش را میدهد ولی خاکش را هرگز…