من تا کلاس شش (احتمالا سال ۱۳۵۰) در #ماسال درس خواندم. آنجا اصلاً مستراح نبود. برای من و پسر عمویم یک اتاق در ابتدای جاده ییلاق (#سردار_جنگل فعلی) گرفته بودند. ما برای دستشویی در آنجا به جنگل می‌رفتیم. یک آفتابه داشتیم که از جوب آب بر می‌داشتیم و می‌رفتیم داخل جنگل. مدرسه هم سرویس بهداشتی نداشت. اصلاً بهتر بود که سرویس بهداشتی نداشت. چون یکی از بدبختی‌های ما توالت‌های عمومی بود. اکثر خانه‌های اینجا اصلاً توالت نداشتند. همه می‌رفتند در بیرون دستشویی می‌کردند. اگر خانه‌ای توالت داشت جز خانه‌های بسیار خوب بود. بهداشت عمومی در آن زمان وحشتناک بود البته هنوز هم مسئله است اما اوضاع خیلی بهتر شده است و اصلاً قابل مقایسه با آن دوره نیست.

هوشنگ امیراحمدی در گفتگو با ماسال نیوز؛ بهمن ماه ۹۶

روستای نیلاش در سال ۱۳۵۳ هجری شمسی