از عاشِقیمَه، چارَه نِدارِم، تِرا مِرِم
شعر بسیار زیبای تالشی سروده و با خوانش استاد ناصر حامدی
اَز عاشِقیمَه، چارَه نِدارِم، تِرا مِرِم
آسْمونی کو ستارَه نِدارِم، تِرا مِرِم
یا بِه یا دَستی بَ مِن آدَ یا مِنَ بُمون
اَز غَیر از اِشْتِ چارَه نِدارِم، تِرا مِرِم
آسیستیمَه دِ جان نِدارِم دیل دَوِردِ را
چینگی کو داز و داره نِدارِم، تِرا مِرِم
تَنخا بیرَ خِلِه بِکَه، آواز آدَ مِرا
اَز کِ تِ کو شُمارَه نِدارِم، تِرا مِرِم
خَندَر بِهاری وا مونو، اَخمِر بِرَه کوَءَ
پیمَه دِرازَ شَو تِنَه لوَلوَ
تِرْشَ سیفیرَ، شیرَ خَرویْرَ، اناریرَ؟
اَز کِ بی اِشْتِ آو آبیمَ یار، تِ کاریرَ؟
دیل بَرْدِرَه چاکینْدیرَ، شیرَ، مِزاقَه نی
خَلکی سِرا چِمو چِرا بیرَه، مِزاقَه نی
آسیستیمَه هلاک آبیمَه، بال آکَ مِرا
۱دِنیا بهشت آکَه، ماسال آکَ مِرا
ماسال آبَ، اَلالَه شیوار نازینَ بِری
هادی خاصَ دیل آلاچیکَ آوازینَ بِری
آرَس مِرا سِتارَه ببِ ما بِبِنْ مِرا
ماسالی خَسَّ بَخْتَ روخون وا بِبِن مِرا
شادی بوَ، دیارَ و تَنبورینَ بِری
شِعر آبِو کاسَ چِمَ مسرورینَ بِری
گُلگُلَه میجَ خِندیلَه چِمْ، بِلْبِلَ زِبون
یا بِ، یا دَستی بَ مِن آدَ، یا مِنَ بِمون
سلام ناصر حامدی عزیز
سَغ ببی و همیشه پیروز و شاد
من این شعر زیبای ترا در وبگاِِ «جهان زبان» منتشر می کنم و نکاتی نیز در باب آن می نویسم.
یکی از اصلی ترین نکات این است که شاعر، شعر خود را دقیق و درست یعنی با قاعده ی زبان مادر(تالشی) می خوانَد، ولی متن شعر تالشی نیست. بعید است شاعری که آن همه زیبا و با احساس تمام و دقیق شعر خود را می خوانَد، این متن غلط(غیر تالشی)را نوشته باشد.