پیش‌بینی می‌شود که واکنش رژیم صهیونیستی، بیشتر از جنس خرابکاری سایبری و غیرسایبری یا ترور باشد تا یک حمله مستقیم نظامی. درصورت حمله مستقیم نظامی هم بیشتر حمله به تاسیسات اقتصادی ایران متصور است.
لذا آماده‌سازی ذهنی و رسانه‌ای جامعه بسیار حائز اهمیت است. نباید از پاسخ احتمالی اسرائیل ترسید یا خود را باخت یا شروع به انتقاد از مسئولان و فرماندهان نظامی کشور کرد.
و حتی مثلا آسیب به فلان زیرساخت صنعتی ( مثل پالایشگاه‌ها یا تاسیسات هسته‌ای) به معنای غلط بودن وعده صادق۲ نیست.
آیا جنگ می‌شود یا خیر؟
نمیدانیم اما باید بپذیریم که ما مدتهاست وسط یک جنگ تمام عیار قرار داریم اگرچه با یک سیاست بلندمدت، سالهاست که توانسته‌ایم خاک خود را از این جنگ دور نگه داریم اما ترور مستشاران نظامی ایران در سوریه و لبنان و ترور اسماعیل هنیه وسط تهران و حتی اتفاق تلخی که برای شهید رئیسی افتاد ایران را دقیقا وسط معرکه قرار داده است و با سر در برف فرو کردن، نمی‌توان از تبعات آن فرار کرد.
بلکه باید فعالانه، مقتدرانه و هوشمندانه با دشمن مواجه شد تا دشمن را از طمع به خاک خود منصرف کرد.
هرقدمی که عقب بکشید «سگِ هار» ده قدم جلو می‌آید.
به تعبیر فوتبالی‌ها، «بهترین دفاع، حمله است»
اما حمله هوشمندانه و دقیق.
ختم کلام اینکه در چنین شرایطی اتحاد و همبستگی ملی، غنیمت گرانبهایی‌ست که نباید به هر بهانه‌ای تضعیف شود.
