محمدرضا عوض نیا – به در چند هفته اخیر بزرگترین دغدغه‌ی جبهه‌ی انقلابی در ایران، انعکاس اخبار حذف نام مقدس شهدا و چسباندن برچسب این واژه بر روی تابلوها به صورت آتش به اختیار بود. هر چند این دغدغه لازم است و باید مقابل ماموریت‌های جریان غرب‌گرا ایستاد ولی اینگونه‌هم نباشد که تمام توان یک جبهه مصروف این موضوع شود.
ظاهرا دوستان فراموش کرده‌اند که پرت شدن حواس‌ها از مسائل اصلی و حساس کشور و تمرکز صرف بر یک مسئله‌ی فرعی همان نقشه ایست که جریان غرب‌گرا در چندسال اخیر بارها به مدد این حربه توانسته از پاسخ‌گویی طفره رفته و مطالبات واقعی مردم را به حاشیه ببرد.
با این‌حال این سوال هنوز بیپاسخ‌مانده که وظیفه‌ی بنیاد شهید در این موضوع دقیقا چه بوده و چرا حضرات روسای بنیادها خود را به خواب زده‌اند؟ و اما موضوع اصلی؛ آیا عزیزان دلسوز جبهه انقلابی نمی‌خواهند سر از لاک دفاعی بیرون آورده و مهمترین خرمشهر اشغالی توسط دشمنان و نفوذی‌ها را آزاد کنند؟ خرمشهری به وسعت تمام ایران، تمام اذهان و تمام قلبها، خرمشهری که در آن هزاران نفر گمراه و بی‌دین شدند، هزاران نفر اموالشان به یغما رفت، هزاران نفر عفت و آبرویشان جریحه‌دار شد، هزاران نفر ناامید شدند، هزاران نفر آلوده و خلافکار شدند، هزاران زندگی برباد رفت، هزاران طلاق و هزاران کودک طلاق و هزاران ناامنی و درگیری و هزاران سرباز و مزدور که برای دشمن تربیت شدند!
آیا به آمارهای تکان دهنده‌ای که بواسطه‌ی اشغال این خرمشهر، لحظه به لحظه در حال افزایش است فکر کرده‌ایم؟ این خرمشهری که به طور کامل در اشغال دشمنان قسم خورده‌ی حق و حقیقت قرار داشته جایی نیست جز فضای مجازی جمهوری اسلامی ایران! متأسفانه فقط تعدادی اندک از سربازان مومن در این خرمشهر اشغالی به جانفشانی مشغولند و اکثریت به حضور دشمن و اشغال سرزمین خود عادت کرده و گاهی هم از سر دغدغه، زباله و مانعی را از میان کوچه های اشغالی و از جلوی پای اشغالگران برداشته و دلشان را خوش کرده اند که مشتی بر دهان اشغالگر زده‌اند! آیا زمانی که خرمشهر حقیقی نیز در اشغال بعثی‌ها بود، جوانان ما به فکر جمع کردن زباله‌های آنجا و نقاشی در و دیوار خانه‌هایش بودند، یا خون دادند تا آزادش کنند؟
پ ن: این‌روزها بیشتر روی رفتار، گفتار و عملکرد متولیان اینترنت، مجازی و ارتباطات کشور حساس باشیم
