پنج شنبه ۱۴ تیر ۱۴۰۳ , 04 July 2024

تاریخ انتشار : ۲۱ خرداد ۹۴
ساعت انتشار : ۴:۳۵ ق.ظ
چاپ مطلب

ما با دستان بسته مقاومت کردیم شما با دست باز چکار می کنید؟

گویی شهدا امروز با ما حرف می زنند آنها به ما نشان داده اند که در این راه رفتی ست حتی بدون سر حتی بدون پا و حالا درس دیگری توسط 175 شهید غواص و آن اینکه با دستان بسته نیز باید مقاومت کرد و زیر بار زور نرفت.

گویی شهدا امروز با ما حرف می زنند آنها به ما نشان داده اند که در این راه رفتی ست حتی بدون سر حتی بدون پا و حالا درس دیگری توسط ۱۷۵ شهید غواص و آن اینکه با دستان بسته نیز باید مقاومت کرد و زیر بار زور نرفت.

وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبيلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاء وَلَكِن لاَّ تَشْعُرُونَ

آنان را که در راه خدا کشته می شوند، مرده مخوانيد آنها زنده اند و شما در نمی يابيد

همه چیز دست به دست همه داده اند و کنار هم قرار گرفته اند تا امروز درس عبرت باشند و بهانه ای برای ما  باقی نماند. آری،  نه تنها شهدا نمرده اند بلکه ساکت هم نمانده اند و هر روز و در هر شرایط بحرانی به دادمان می رسند تا شاید ما تلنگری بخوریم. شهید که قرار بود تا او شهید شود و ما ادامه دهنده راه او باشیم او مقاومت کند تا ما درس مقاومت بگیریم  او با دشمنان این مرز و بوم مبارزه کرد و باج نداد تا ما نیز امروز تسلیم هیچ دشمنی نشویم  آنها با دستان بسته «بدون دست و بدون پا» مقاومت کردند تا عزت کشور زیر سوال نرود و ما قرار بود این عزت را حفظ کنیم تا خون شهید هدر نرفته باشد اما به قول امروزیها این پایان کارشان نبود  انها انگار کارشان با این کشور تمام نشده انگار تکلیف از آنها ساقط نشده انگار آن عهدی که با خدا و امام شان بسته اند ابدی است انگار دست از مبارزه نکشیده اند و هر از گاهی حضور پیدا می کنند و دوباره درس مقاومت می دهند گاهی با یک پلاک، گاهی با یک استخوان، گاهی هم مثل این روزهای حساس با اجسادی با دسته های بسته.

آنهایی که درسهایشان برای ما گویا تمامی ندارد و ابدالدهر می تواند چراغ راه ما و مسولان کشور باشد

گویا هر وقت که ما از خود بیشتر غافل می شویم یا مسئولانی جهت پیشبرد اهداف شهدا و نظام و کشور کمی غفلت می کنند باز هم شهدا به دادمان می رسند و زبان باز می کنند و خیلی رسا و واضح با همان شهامت همیشگی شان حرفشان را می زنند.

گویی شهدا امروز با ما حرف می زنند آنها به ما نشان داده اند که در این راه رفتی ست حتی بدون سر حتی بدون پا و حالا درس دیگری توسط ۱۷۵ شهید غواص و آن اینکه با دستان بسته نیز باید مقاومت کرد و زیر بار زور نرفت.

کمی تامل کنیم کمی بیاندیشیم ۱۷۵ شهید غواص با دستان بسته آن هم در این شرایط کشور چه پیامی داردآایا جز این است که می توان با دستان بسته نیز مقاومت کرد آیا نمی خواهند بگویند «آقایان مسئولان قرارمان این نبود».

شهیدانی که در را خدا بدون هیچ تردید و ترس و بدون هیچ مصلحت اندیشی فقط خدا را دیدند و آبروی کشور و نظام را، تا به ما یاد بدهند با مقاومت و اتکا به خدای متعال و درس گرفتن از کربلای حسینی نیز می شود دشمنان را به زانو درآورد و مایی که قرار بود راه آنها را ادامه دهیم و آرمان های آن ها را جلو ببریم و با کسانی که دشمن این مرز و بوم هستند درس دیگری بدهیم و نشان دهیم ما پایبند همان آرمان هایی هستیم که مردانی از جنس همین خاک برایشان زن و زندگی و خانواده و آسایش خود را بیخیال شدند  تا مردم کشورش الان در آسایش و رفاه و با عزت زندگی کنند.

حالا این گوی و این میدان.

 شهدای با دستان بسته اعلام کردند ما با دستان بسته مقاومت کردیم تا دستتان باز بماند و قطعا فردای قیامت اولین سوالشان این خواهد بود شما با دستان باز چه کردید؟!!!

مادرها همیشه دسته گل به آب می دهند …

مادر موسی به نیل

ام البنین به علقمه

۱۷۵ مادر به اروند

 

شادی روح همه شهیدان صلوات

 

بهرام سبزی

انتهای پیام/


ویژه ها