چند هفته قبل در یک اقدام جهادگونه به ناگهان مردم شهر ماسال روز خود را در حالی شروع کردند که تغییراتی در خیابان‌های شهر اتفاق افتاده بود؛ سبز شدن تعداد زیادی سرعت‌گیر که اکثر آنها – بنا به اقرار مسئولین- غیر استاندارد بودند.

بسیاری از سرعت‌گیرها تا مدت‌ها فاقد رنگ هشدار دهنده  بودند و بسیاری از آنها نیز تابلوی هشدار دهنده سرعت‌گیر نداشتند. مانند سرعت‌گیر جلوی استادیوم ورزشی شهید محبی و  اداره راه و شهرسازی که هنگام رانندگی در شب به هیچ‌وجه دیده نمی‌شوند و فقط خدا باید به داد خودروهای مردم برسد. بخصوص مسافران که نسبت به منطقه آشنایی ندارند.

این سرعت‌گیرها باعث اعتراض بسیاری از مردم شد اما گویا گوش شنوایی در شهر وجود نداشت که اگر داشت الان این سرعت‌گیرها اصلاح شده بود. شاید استفاده از خودروی دولتی یکی از دلایل اصلاح نشدن سرعت‌گیرهاست چرا که هزینه ای به خودروی شخصی مسئولین تحمیل نمی‌شود لذا دلیلی ندارد خود را درگیر این مسائل کنند. نصب این سرعت‌گیرها به نحوی است که باعث تخریب جلوبندی و موتور خودرو می‌شود.

کاش آقایان می دانستند که سرعت‌گیر ساختن، قواعد و استاندارد خودش را دارد و فقط این نیست که چند نفر نیروی خدماتی بدون هیچگونه تخصصی شروع به ریختن قیر کنند و موانع غیر استاندارد ایجاد کنند و ماموران نیروی انتظامی نیز نظاره‌گر اوضاع باشند.

در این مدت بستن بریدگی  ورودی بام سبز یکی دیگر از شاهکارهای مسئولین بود. بستن این بریدگی  باعث شده مردم به طور خودجوش نسبت به ایجاد بریدگی در جلوی ورودی بام سبز اقدام کنند. هر بار که مسئولین این بریدگی را مسدود می‌کردند بعد از مدتی دوباره تعدادی از مردم نسبت به ایجاد آن اقدام می‌کنند. فارغ از اینکه این کار مردم قانونی نیست، اما کاش مسئولین هم اندکی به خواسته های مردم احترام می‌گذاشتند  و با بستن راه و فرستادن مردم به بریدگی جلوی نیروی انتظامی هزینه مالی و زمانی گزاف به مردم تحمیل نمی‌کردند. روزانه تعداد بسیاری از مردم ماسال و مسافرین به بام سبز می‌روند.

بنده شخصا چندین بار دیده ام که بسیاری از خودروها از جلوی سپاه با دنده عقب، خود را به ورودی بام سبز رسانده اند. امیدواریم مسئولین شهری فکری به حال این نقطه کرده و این بریدگی را که خواسته اکثر مردم است باز کنند.